تحویل ۳ بچه خدنگ به محیط زیست لرستان+تصاویر

[RAMIN]

۷ آذر ۱۳۹۳
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: یکی از دوستداران محیط زیست در شهرستان کوهدشت استان لرستان متوجه بچه های کوچک نوعی جانور می شود که بدون مادر خود تنها مانده بودند.
این شخص چند روزی بچه ها را زیر نظر گرفته و پس از آنکه مطمئن می شود از مادرشان خبری نیست آنها را به اداره محیط زیست شهرستان کوهدشت تحویل می دهد.





این ۳ حیوان کوچک که بچه خدنگ بودند جهت نگهداری به مرکز تیمار حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان لرستان منتقل شده و هم اکنون در این مرکز تحت تغذیه و مراقبت می باشند.
محیط بان جانباز زینی سپهوند پس از آنکه سال گذشته در جریان تعقیب متخلفین از ارتفاعات سقوط کرده و دچار آسیب جدی از ناحیه کمر شده بود هم اکنون سرپرست مرکز تیمار حیات وحش لرستان می باشد و تاکنون حیات وحش آسیب دیده و یا تنها مانده زیادی را پس از تیمار در این مرکز در طبیعت رها نموده است.



خدنگ بزرگ یا به زبان محلی موش خرما، پستانداری از خانواده خدنگ‌ها است. این جانور ۳۶ تا ۴۵ سانتیمتر طول دارد و رنگ آن گندمی مایل به حنایی است.
خدنگ به راحتی از دیوار و درخت بالا می رود و شکارچی بسیار سریعی به شمار می رود. این جانور از گل گریزان است و در مناطق گل آلود راه نمی رود. خدنگ می تواند کاملا در سطح زمین بخوابد تا کمتر دیده شود.
خدنگ روز فعال و همه چیز خوار است، هیچگونه فصلی برای جفتگیری نمی شناسد و در تمام فصول سال به جفتگیری و زاد و ولد می پردازد.
خدنگ به آرامی و بدون سرو صدا حرکت می کند و می توانند روی پاهای خود بایستند و اطراف را نگاه کنند.

این جانوران دشمن اصلی مارها به شمار رفته و در مناطقی که جمعیت مارها رو به افزایش است در طبیعت رهاسازی میشود اما علاوه بر مارها این جانور انواع پرندگان، پستاندارن کوچک، تخم پرنده، حشرات و ریشه های گیاهان را در غذایی خود دارد. خدنگ از خرچنگ نیز تغذیه می کند.
خدنگ بزرگ در ایران تنها در نواحی جنوبی کشور زندگی می‌کند. یکی از زیستگاه‌های اصلی این جانور شهرستان رامهرمز در استان خوزستان است.

خدنگ ها به صورت گروهی زندگی می کنند و پیوند خانوادگی بسیار قوی دارند. لانه خدنگ دارای چندین سوراخ با فاصله های متفاوت است و به صورت گروهی و یا تکی به شکار میروند.
مهمترین عامل کم شدن جمعیت خدنگ ها انسان است. به دلیل اینکه خدنگ از مار و عقرب تغذیه می کند کشاورزان از خدنگ ها مواظبت می کنند و به آنها آسیب نمی زنند اما در مناطق پرورش طیور خدنگ آفتی بزرگ تلقی می شود.



منبع: دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران