به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، قطع درختان بزرگ از دیدگاه زیست محیطی می تواند فاجعه بار باشد زیرا به تداوم چرخه نگران کننده کاهش وسعت جنگل*ها و انتشار گازهای گلخانه*ای منجر می شود. بنابر هشدار دانشمندان، به واسطه توسعه کشاورزی، قطع درختان، نابودی زیستگاه*ها، افزایش گونه*های مهاجم و تغییرات آب و هوایی، درختان قدیمی و بزرگ با آینده*ای تیره و نگران کننده مواجه هستند.
مطالعه "ویلیام لارنس"، استاد بوم شناسی در دانشگاه جیمز کوک استرالیا، و همکارش "جری فرانکلین" از دانشگاه واشنگتن، کاهش چشمگیر بزرگترین و باشکوه*ترین درختان جهان و دامنه وسیع خطراتی که آنها را تهدید می کنند، نشان داده است. به گفته لارنس، مرگ درختان بزرگ اثرات قابل توجهی بر تنوع زیستی و بوم شناسی جنگل خواهد داشت. این در شرایطی است که روند و دورنمای تغییرات آب و هوایی در حال وخیم*تر شدن است.
درختان بزرگ نیازمند مکانی امن برای زندگی و حفظ ثبات در بلندمدت هستند، اما زمان و ثبات مولفه*هایی بسیار نادر در دنیای مدرن امروزی محسوب می شوند. درختان بزرگ پناهگاه و تامین کننده غذای بسیاری از گونه*های مختلف جانوری محسوب می شوند و همزمان نقشی کلیدی در تامین منابع آب ایفا می کنند.
همچنین، نقش آنها در جذب و ذخیره کربن و متعاقب آن، کمک به کاهش گرمایش جهانی غیر قابل انکار است. اما تمامی ظرفیت*ها و قابلیت*ها و خدمات حیاتی درختان بزرگ در معرض تهدید فعالیت*های انسان قرار گرفته*اند. برخی از بزرگترین درختان جهان توسط چوب*برها مورد هدف قرار گرفته*اند. در حقیقت، درختان قدیمی و بزرگ از با ارزشترین درختان محسوب شده و از این رو، نخستین گزینه*هایی هستند که قطع می شوند.
از سوی دیگر، درختان بزرگ به نابودی و تکه تکه شدن زیستگاه خود نیز حساس هستند زیرا آنها را در برابر بادهای قویتر و شرایط محیطی خشک*تر قرار می دهد. این در شرایطی است که طی مطالعه*ای جداگانه، دو گروه از پژوهشگران درباره میزان انتشار گازهای گلخانه*ای ناشی از جنگل*زدایی استوایی طی بازه زمانی 2000 تا 2005 به اجماع رسیده*اند.
نتایج مطالعه آنها که به رهبری "مرکز بین المللی پژوهشی وینراک" انجام شده، نشان می دهد انتشار سالانه دی اکسید کربن ناشی از جنگل*زدایی استوایی طی بازه زمانی ذکر شده، به طور میانگین سه میلیارد تن و با محدوده خطا 1.1 میلیارد تن بوده است. این اجماع از آنجایی اهمیت می یابد که در اوایل سال جاری میلادی، مقاله*های علمی منتشر شده از سوی این دو گروه برآوردهایی کاملا متفاوت در زمینه انتشار گازهای گلخانه*ای را ارائه می کردند.
اما بنابر بیانیه مشترک آنها، زمانبندی یکسان، تفاوت در روش*ها و تفاوت در مجموعه داده*ها لحاظ شده و نتایج مطالعات اخیر تا حد قابل توجه**ای هماهنگ بوده*اند. بر اساس یافته*های این دو تیم پژوهشی، جنگل*زدایی استوایی سهمی 10 درصدی را در انتشار گازهای گلخانه*ای ناشی از فعالیت*های انسان طی بازه زمانی 2000 تا 2005 به خود اختصاص داده است. این در شرایطی است که سیاستگذاران درباره مکانیزمی (با عنوان REDD+ شناخته می شود) به بحث و تبادل نظر می پردازند. در حقیقت، آنها قصد دارند بودجه*هایی را به کشورهای استوایی در راستای عملکردشان در کاهش انتشار گازهای گلخانه*ای ناشی از جنگل*زدایی و یا تخریب کامل جنگل*ها اعطا کنند. این مساله عامل دیگری در افزایش اهمیت نتایج مطالعه اخیر محسوب می شود.