سوارکار بدون دست!

[saeedeh]

یلیپا جانسون در 9دسامبر1974در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی به دنیا آمد.او افریقای جنوبی را دوست دارد اگرچه بزرگترین اشتیاق و علاقه اش، اسب سواری، او را در سال 2003 به بلژیک کشاند و در آنجا با اسب موردعلاقه اش و مربی فعلی خود کریس هازن آشنا شد و شروع به کار کرد.


فیلیپا پس از یک تصادف بسیار سخت با ماشین در اکتبرسال1998 معلول شد. او تمام توانایی دست راستش و 60% از قدرت و توانایی پای راستش را از دست داد.پس از گذشت زمانی هیچ کس نتوانست او را از سوارکاری منصرف کند.او پیش از این تصادف قرار بود برای آموزش درساژ در سطح حرفه ای به آلمان برود در حالیکه پس از تصادف باید با توجه به شرایط جسمی جدید خود، سوارکاری را از اول یاد می گرفت و این بار با یک نقص و مانع سخت. اما با وجود این او یاد گرفت دوباره سوار اسب شود و در مدت کمتر از یک سال توانست به صحنه مسابقات ورزشی برگردد.متأسفانه شروع تازه او در یک رقابت سوارکاری با یک حادثه تلخ همراه شد. روز پیش از مسابقه دوم او تلاش کرد بدون کمک دیگران، سوار اسب خود شود که تعادلش را از دست داد و سقوط کرد . در این حادثه کمرش شکست و برای آغازی دوباره باید درمان می شد. با وجود توصیه های مکرر پزشکان مبنی بر دست کشیدن از سوارکاری، او بازهم شروع به سوارکاری کرد.


فیلیپا همیشه میگوید:" به هیچ چیزی اجازه ندهید آرزوهایتان را محدودکند"و او روئیایش را به حقیقت درآورد. کاترین پاتیک از آفریقای جنوبی کسی بود که در تمام این مراحل طاقت فرسا به عنوان مربی به فبلیپا کمک کرد .او باز هم با سرسختی زیاد بر خلاف توصیه پزشکان، به سوارکاری پرداخت و تبدیل به یک سوارکار موفق در صحنه رقابتهای بین المللی سوارکاری معلولین در سطح IV شد. فیلیپا درسال2002 همراه با مربی اش کاترین با تیمی از آفریقای جنوبی برای شرکت در یک رقابت بین المللی سوارکاری به بلژیک رفت.آنها به بلژیک رفتند تا برای تیمشان در مسابقات، اسب مناسب پیدا کنند و در مدت اقامتشان ، فیلیپا ، از طریق "راجر ون ورخوون" با اسبی به نام بندیکت آشنا شد .در آن زمان بندیکت، اسبی اخته از نژاد هانوورین، 9ساله بود و این نخستین مرحله دوستی آن دو بود . او با کمک راجر اسب را خریداری کرد.


فیلیپا علاوه بر خرید اسب هدف دیگری هم از آمدن به بلژیک داشت که یادگیری درساژ در سطح بالا بود چرا که این رشته در اروپا از سطح بسیار بالاتری برخوردار است.دومین چیزی که او در بلژیک پیدا کرد مربی جدیدش کریس هازن بود.از سال 2003 فیلیپا با بندیکت به تمرین پرداخت تا خود را برای مسابقات پاراالمپیک آتن در سال 2004 آماده کند و رویای او این بود که در این رقابتها ،که مهمترین مسابقات سوارکاری معلولین در سطح جهان محسوب می شود، در بین 5 نفر فینالیست قرار گیرد. او به این روئیا رنگ واقعیت داد و توانست دو مدال نقره را تصاحب کند.پس از این موفقیت بزرگ در آتن، فیلیپا تصمیم گرفت به همراه مربی اش در اروپا بماند تا برای رقابتهای پاراالمپیک 2008 هنگ کنگ آماده شود .فیلیپا و بندیکت کار فوق العاده ایی در المپیک انجام دادند. آنها موفق به کسب نخستین مدال طلای سوارکاری برای آفریقای جنوبی در طول تاریخ این رقابتها شدند و بخشی از تاریخ آفریقای جنوبی نیز ساخته شد و همچنین این نخستین بار بود که از آفریقای جنوبی یک تیم کامل سوارکاری به مسابقات اعزام می شد.آرمان او حضور در مسابقات جایزه بزرگ در سطح اروپا هست و در نهایت می خواهد با اسب هایش برای به اشتراک گذاشتن دانش خود به سوارکاران آفریقای جنوبی به وطنش برگردد. فیلیپا هرسال حدودا شش هفته به آفریقای جنوبی می رود.فیلیپا نماینده ی آفریقای جنوبی در درساژ است و می خواهد درساژ آفریقای جنوبی را در همه جهان سربلند کند. او همچنین در بلژیک در مسابقات ملی که بین سوارکاران سالم صورت می گیرد شرکت می کند.وی در سال 2008 جایزه سنت جرج را با بندیکت به دست آورد...فیلیپا همیشه میگوید:" به هرچیزی اجازه ندهید آرزوهایتان را محدودکند"مصاحبه اختصاصی سایت صنعت اسب با فیلیپا جانسون:لطفا شرح کوتاهی ازخودتان را برایمان بگویید.سواری و کار با اسب همه ی زندگی من است.من در خانواده ی متولد شدم که به پرش با اسب می پرداختند اما همیشه نخستین علاقه ایی که داشتم درساژ بوده است. به نظرم دلیلش می تواند این باشد که مادرم یک رقاص هنری ورزشی بود.در سال1998من در یک تصادف ماشین دست راستم و 60% توانایی پای راستم را از دست دادم و دکترها به من گفتند که نمی دانند من بتوانم دوباره راه بروم یا نه ولی قطعا نمیتوانم دوباره سوارکاری کنم هرچند بیرون از بیمارستان نخستین چیزی که می خاستم نشستن روی اسبم بود . این آرمانم به درازا کشید اما یک سال بس از تصادفم در نخستین رقابت مسابقه دادم .


در سال2003 جهت آماده شدن برای پارالمپیک 2004 آتن به بلژیک رفتم. گمان داشتم برای یک سال در بلژیک بمانم و سالها در آنجا ماندم!!اسب درخشانم بندیکت حالا بازنشسته شده و سال گذشته از نو و با اسب جوانم وِرِدی را دوباره شروع کرده ام به تمرین.بیوگرافی شما تا سال2008را شرح داده ، از زندگی اتان در این سالها بگویید. فعالیتتان در این چند سال چه بوده است؟ اتفاقات بسیاری از 2008رخ داد... فکر میکنم غم انگیز ترین و مهم ترین آن اتفاقات که برایم پیش آمد و قلب من را شکست آسیب دیدگی اسب درخشانم بندیکت و بازنشسته شدنش بود .من پس از آن برای شروع مجدد به دنبال اسب دوم بودم که آسان نبود و در جستجوهایم بالا و پایین های بسیاری داشتم ، در نهایت سال گذشته تنها چهار ماه مانده بود به مسابقات جام جهانی سوارکاری در کنتاکی که من توانستم اسب جدیدم وردی را پیدا کنم. او اسبی فوق العاده اما بسیار متفاوت تر از بندیکت است که به لطف مربی فوق العاده ام کریس هازن ما داریم گام های بزرگی به جلو بر می داریم و آینده ی مهیجی پیش رو داریم .بزرگترین آرزوی شما برای آینده چیست؟بزرگترین آرزوی من شرکت در مسابقاتGrand Prix هست که البته شرکت کنندگانش سالم هستند!هیچ گاه به دلیل معلولیت دچار ناامیدی شده ایید؟ اگر شده ایید چه کرده ایید؟در سوارکاری بسیاری از ناامیدی ها به سراغم می آیند که برخی مربوط می شود به معلولیت من و برخی نیز مربوط به آموزش، که عادی هستند . در چنین زمان هایی از خودم می پرسم که واقعا چه می خواهم و آرمانم چیست و آیا در جهان چیزی هست که دوست می دارم؟ اگر پاسخ مثبت است که همیشه هم اینچنین هست با این تعبیر ناامیدی ها از سرم بیرون می روند . هنگامی که شما به هر دلیلی این ورزش را انجام می دهید و عاشق اسب و ورزش هستید افکار بیهوده از سرتان بیرون می روند.به عنوان سخن آخر هر آنچه خودتان در نظر دارید تا با مخاطبین سایت صنعت اسب در میان بگذارید را بیان کنیدآنچه شما خواستید تا من برای خوانندگان بگویم ...
"یک قلب شجاع سلاحی قدرتمند است"

[hsoonheb]

چقدر اراده ی قوی و محکمی داره واقعا قابل تحسین هست . ممنون سعیده جان برای این مطلب عالی