حیوانات صحرا

[hsoonheb]

حیوانات صحرا

بي مهره ها
بي مهره ها مثل عنکبوت ها، عقربها يا هزارپا و همچنين انواع مختلف حشرات در صحرا يافت مي شوند. ملخ، کرم ها و حشرات بالدار با بوي غذا، رطوبت و يا وجود انسان جذب مي شوند. وجود اين بي مهره ها آزاردهنده بوده که مي توانند حامل بيماري هايي مثل تيفوس و اسهال خوني شوند. نيش عقرب و هزارپا و عنکبوت ها بسيار دردناک بوده ولي کمتر کشنده هستند. نيش انواع بخصوصي از عقرب ها، بيوه سياه (black widow) و يا عنکبوت منزوي منجر به مرگ مي شود.

عقرب ها
محل زندگي آنها تونل مسطحي است که در زمين کنده شده است. کثافت موجود در دهانه اين تونل وجود عقرب ها را فاش مي کند. بيشتر آنها بدون خطر بوده و خطر نيش آن ها به اندازه نيش زدن زنبور يا مگس است. از علامت هاي اثر سم اين عقرب بي تابي و افزايش بزاق دهان است.

مارها
اغلب مارهاي صحرا خزندگان آرامي هستند. معروفترين آنها مار زنگي و مار تيلي است. فقط مار زنگي و کرال سمي ترين مارهاي شمال آمريکا به حساب مي آيند.

مار زنگي
مارهاي صحرايي بسيار خطرناک هستند. لمس کردن هر نوع ماري خطرناک است.

رتيل
اکثر آنها بدون خطر هستند و سم ضعيفي را وارد بدن مي کنند. بسيار آرام حرکت مي کنند. تا 10سال مي توانند زندگي کنند. رتيل ماده گاهي پس از جفت گيري رتيل نر را مي خورد. رتيل ها دشمنان زيادي دارند مثل پرندگان، آفتاب پرست ها، حشرات، انگل ها و زنبورها.

آفتاب پرست
آفتاب پرستان از حشرات، ميوه ها و تخم مرغ تغذيه ميکنند.

لاک پشت صحرايي
آنها دور از نور خورشيد در سايه و يا زير بوته ها زندگي مي کنند. از گياهان سبز مي خورند. وقتي که فصل رطوبت تمام مي شود زير گياهان و بوته ها زيست مي کنند. منبع آبي آنها گياهان هستند. آن ها مي توانند آب را زير لاک خود حمل کنند.

آفتاب پرست صحرايي
آن ها مورچه مي خورند. به راحتي رنگ عوض مي کنند. آفتاب را دوست دارند و در شب خود را زير ماسه ها پنهان مي کنند. دست ها و پاهاي آنها داراي گودي است تا بتوانند زمين را حفر کند.

آفتاب پرست دم تيز صحرايي
آن ها به سرعت مي دوند و مخفيگاه خود را در زمين پنهان مي کنند.

مارمولک پنجه صحرايي
اژدهاي گيلا
اين مارمولک تنها مارمولک سمي در آمريکاي شمالي است که يکي از بزرگ ترين تمونه ها به طول 50 سانتي متر به حساب مي آيد. از تخم و يا جوجه پرندگان تغذيه مي کند. ابتدا نيش زده و سپس طعمه را قورت ميدهد و به آرامي شروع به جويدن مي کند، درحالي که سم از شيارهاي کنار دهان او جاري است. طبع آرامي دارد و به سختي عصباني مي شود.

خزندگان
در صحرا تعداد آفتاب پرست ها و مارها زياد است. از انواع خاصي از آفتاب پرست ها بايد دوري کرد. در کل اگر مار سمي صحرايي طولي بيشتر از 6/0 متر داشته باشد. براي يک انسان بزرگسال خطرناک است. محل گاز گرفتگي آنها حتي اگر سمي نباشد، به راحتي عفوني مي شود. مارها به زير بوته ها، صخره ها و پرچين ها به دنبال سايه مي گردند. موقع پوشيدن کفش ها و لباس هايتان همواره مراقب حضور مارها، عقرب ها و غيره باشيد.

پستانداران
بعضي پستانداران در صحرا زندگي کرده و به محيط خود عادت مي کنند. مثلاً يک نوع پستاندار کوچک وجود دارد که رطوبت بدن خود را با خزيدن به زير زمين حفظ کرده و فقط شب ها از لانه بيرون مي آيد.
موش کانگورويي به آب زيادي احتياج ندارد زيرا که بدن آب مورد نياز را از اکسيد کردن چربي ها و هيدراته کردن اکسيژن هوا به دست مي آورد.

لاشخورها
در طول روز به دنبال لاشه مي گردند. آنها از قدرت بينايي قوي خود براي پيدا کردن لاشه حيوانات که معمولا با حشرات گوشتخوار پوشيده شده اند استفاده مي کنند.

سوسک کاکتوس خوار
بزرگترين سوسک خوار است با بدني در حدود 20 سانتي متر. لانه آنها در تنه کاکتوس چولا و غذايشان: عنکبوت ها، حشرات و لاروها هستند. دشمنان آنها جغدهاي کوچک، موش چوب، موشهاي وحشي و سنجاب هاي زميني هستند که بچه ها و تخم هاي سوسک کاکتوس را مي خورند.

سنجاب دم سفيد
نشانه شناسايي اين سنجاب خط هايي است که در کنار بدنش وجود دارد. غذاي آنها دانه ها، ملخها، پشه ها و جيرجيرکها هستند.

گنجشک مريم گلي
آنها بين بوته هاي مريم گلي و در دره هاي واقع در صحراهاي پر ارتفاع زندگي مي کنند.

گربه دم حلقه اي
شکارچي قهار موش ها و از خانواده راکون ها هستند. شبگرد بوده و از ميوه ها، ملخ ها، حشرات و پستانداران کوچک تغذيه مي کند.

خفاش صحرايي
انواع مختلف خفاش در صحرا يافت مي شود. تمام روز را در غارها، شکاف کوه ها و تونل هاي کوچک زندگي مي کنند و پناهگاه خود را براي يافتن غذا فقط کمي قبل از غروب خورشيد ترک مي کنند. به شکل زيگزاگ پرواز مي کنند و غذاي آن ها حشرات است.

گراز
يک خوک وحشي با 1 متر طول و 40 سانتي متر ارتفاع است. اين خوک، ماده اي بدبو جهت محافظت و علامت گذاري از خود بيرون مي ريزد. در مناطق کوهستاني کم ارتفاع يافت مي شود. اگر جايي گير بيفتد زود عصباني مي شود. شب ها به دنبال غذا مي رود. دشمنان او شيرهاي کوهستان، يوزپلنگ و انسان هستند.

موش کانگرويي
جونده اي است با طول (ارتفاع) 5 سانتي متر که قرابت نزديکي با خانواده سنجاب ها دارند. رنگ آنها از خاکستري روشن به قرمز متغير است. عادت به ذخيره کردن غذا دارند. از ساقه گياهان، دانه ها و قارچ هاي گوشتي تغذيه مي کنند. براي انتقال مواد غذايي آنها را داخل دهان مي گذارند. به آب زيادي نياز ندارند زيرا که بدن آب مورد نياز را از اکسيد کردن چربي ها و هيدراته کردن اکسيژن هوا به دست مي آورد. هنگام وحشت به پاهاي عقبي فشار آورده و با اين عمل مي تواند در هر ثانيه 5متر بدود و فرار کند. دم او به عنوان فرمان عمل مي کند و در حين پرش موش تا 90 درجه مي چرخد. اين موش ها شبگرد هستند. دشمنان آنها کفتارهايي هستند که به سوراخ مخفيگاه آنها وارد مي شوند، روباه هاي صحرايي و روباه هاي طوسي که مي توانند موش ها را روي زمين شکار کنند. مارها و جغدها نيز آنها را شکار مي کنند تا از بافتهاي بدن آنها آب به دست آورند.

دونده هاي کاليفرنيايي
خيلي سريع مي دوند و به ندرت پرواز مي کنند. غذاي آنها آفتاب پرست ها، ملخ ها، موش ها و هزارپاست.

خرگوش صحرايي
خطراتي که يک خرگوش صحرايي را تهديد مي کند عبارتنداز سياه گوش ها (ازخانواده گربه سانان)، پرندگان بزرگ شبگرد، مارهاي بزرگ (مار گوفر gopher يا مار نيلي، گاو مار bull snake و مار زنگي)، که همه آنها شبگردند، و البته تصادف با اتومبيل نيز اغلب باعث مرگ آن ها مي شود. غذاي آنها انواع بوته ها و سرشاخه هاي تازه و سبز است.

بز شاخدار صحرايي
معمولاً در مناطق صخره اي پر ارتفاع يافت مي شوند. بز ماده: 5/1متر از پوزه تا دم و 1 متر ارتفاع دارند وزن آنها بين 113 تا 136 کيلوگرم است. غذاي آنها بوته هاي خاردار، چمن، گل هاي فصلي و بوته هاي پر شاخ و برگ است.

روباه صحرايي
از سر پوزه تا دم 51 سانتي متر است. گوش هاي بزرگ اين حيوان مانند رادياتور عمل کرده و او را خنک نگه مي دارد. رنگ او سفيد و خاکستري با پشتي مايل به زرد است که بر روي همه موها سايه اي از رنگ مشکي به چشم مي آيد. شبها به شکار مي رود. غذاي او موش کانگورويي، مارمولک و حشرات است.


مینو اصفهانی