آفتاب پرست chamaeleon

[hsoonheb]

آفتاب پرست

( chamaeleon )

آفتاب پرست ها به دلیل داشتن ظاهر غیر عادی و رفتار جاالب بسیار مورد توجه اند. قبل از این که اقدام به خرید یک آفتاب پرست کنید تا حد ممکن اطلاعات لازم را در این زمینه بدست آورید. توجه و مراقبت از آفتاب پرست ها بسیار زمانبر می باشد و این کار باید روزانه انجام بگیرد. علاقه مندان گام های بزرگی در زمینه نگهداری آفتاب پرست ها برداشته اند اما هنوز بسیاری از پرسش ها در این زمینه بی پاسخ مانده است.

مشخصات ظاهری
دو طرف بدن مسطح و واجد دم بلند قلاب مانندی می باشند. در بسیاری گونه ها برجستگی های شانه مانندی روی سر، پشت، زیر گردن و دم وجود دارد. دست ها و پاها دارای 5 انگشت می باشند. زبان به بلندی مجموع طول بدن و دم می باشد. انتهای آن ضخیم تر شده است و از این قسمت برای گرفتن طعمه استفاده می کند. در زیر میکروسکوپ روی سطح زبان قلاب های کوچکی دیده می شود که به منظور ثابت نگه داشتن طعمه بعد از گرفتن به کار می روند. چشم ها به صورت مستقل از هم حرکت می کنند و هر کدام به اندازه ی 180 درجه می چرخند. پلک ها از اطراف به هم متصل شده به طوری که فقط مردمک چشم دیده می شود.
اندازه ی بدن گونه های مختلف از 5/2 سانتی متر تا 80 سانتی متر ذکر شده است. و یکی از ویژگی هایی که آنان را از سایر موجودات متمایز ساخته است توانایی تغییر رنگ آنان است . در واقع تغییر رنگ نوعی ارتباط برقرار نمودن و انتقال پیام می باشد که به منظور مهم جلوه دادن خود، ترساندن دشمنان ، استتار به منظور جلوگیری از شکار شدن و جفت گیری سودمند می باشد. مثلا ماده های آبستن با تغییر رنگ تمایل یا عدم تمایل خود به جفت گیری را نشان می دهند. هنگامی که آفتاب پرست ها بخواهند گرمای بیشتری از محیط جذب کنند رنگ بدن تیره تر شده و بالعکس وقتی بخواهند گرمای بدن را کم کنند رنگ روشن تری به خود می گیرند.
در حدود 130 نمونه آفتاب پرست در سر تا سر آفریقا، عربستان، هند و سریلانکا وجود دارد.
آفتاب پرست ها در طبیعت عمر زیادی ندارند اگر چه برخی گونه ها تا 10 سال هم زنده می مانند. اما گونه های کوچک بیشتر از 5/1 سال زنده نمی مانند.


ادامه دارد...

نویسنده: دکتر صدیقه جعفری
گردآوری : hsoonheb

[hsoonheb]

جایگاه نگهداری

افتاب پرست ها در جایی که زندگی می کنند برای خود قلمرو تعیین کرده و به استرس حساسند. معمولا فقط یک آفتاب پرست را در یک تراریوم نسبتا بزرگ قرار می دهند. به منظور شبیه ساختن محیط تراریوم به محیط زندگی طبیعی جانور تعدادی شاخه های با ضخامت کافی ( برای چنگ زدن ) به صورت افقی و اریب و مقدار زیادی شاخ و برگ و گیاه در تراریوم قرار می دهند. آفتاب پرست ها به ندرت روی زمین می آیند مقداری شاخ و برگ را طوری روی کف تراریوم قرار می دهند که جانور بتواند به سرعت از آن ها بالا رود. باید مطمئن شد که جانور بین هیچ قطعه ای از محیط مصنوعی ساخته شده گیر نکند.
تراریوم باید تهویه مناسب داشته باشد دو دریچه کوچک یکی در بالا و دیگری در جانب تراریوم تعبیه شود رطوبت مناسب 80- 70 درصد و باید از رطوبت دائمی اجتناب کرد به منظور شبیه سازی تراریوم با محیط طبیعی هر روز روی گیاهان با آب اسپری می شود و بهتر است این کار در صبح ها انجام شود.
آفتاب پرست های جوان نباید در درجه حرارت های بالای 30 نگهداری شوند. چند لامپ در بالای شاخه ها قرار می دهند طوری که آفتاب پرست نتواند آن ها را لمس کرده و سبب سوختن پوستش شود. البته در این مورد لامپ های UV ترجیح داده می شود. تعداد کمی هم لامپ های هالوژن برای ایجاد محیط مطلوب به تراریوم اضافه کنید ( تراریوم های با حداقل ارتفاع 50 سانتی متر از دو لامپ فلئورسنت لوله ای و در تراریوم های بزرگ تر از لامپ های گازی مثل لامپ های هالید از 35 وات به بالا استفاده می شود) باید مطمئن شد که درجه حرارت زیاد بالا نرود.
بهترین تراریوم برای بیشتر گونه ها یک تراریوم اتاقی می باشد. یک فضای سبز با تهویه مناسب و دمای کنترل شده در روز و شب. جانور اکثر اوقات را در این محل می گذارند اما ممکنه گاهی به اطراف اتاق هم برود در نتیجه باید مراقب بود. جنس ماده برای تخم گذاشتن باید در یک تراریوم بزرگ تر قرار بگیرد.
آفتاب پرست ها قلمرو خاص خود را دارند و وجود آفتاب پرست دیگر در قلمرو آن ها بسیار برایشان غیر قابل تحمل می باشد یک افتاب پرست نر می تواند با یک یا چندین ماده در تراریوم نسبتا بزرگ قرار داده شود به شرطی که جاهای کافی برای مخفی شدن در تراریوم باشد.
هم چنین می توان این ها را با خزندگان یا دوزیستان آرام دیگر نگه داشت البته باید از نظر سایز بدن هم به هم نزدیک باشند.

ادامه دارد...

نویسنده: دکتر صدیقه جعفری
گردآوری : hsoonheb

[hsoonheb]

تغذیه




تغذیه با حشراتی که یا خود آن ها را پرورش داده یا از طبیعت جمع آوری کرده ایم ( ملخ، جیرجیرک، کاترپیلار، عنکبوت و ... ) انجام می شود.
آفتاب پرست های در حال رشد، آبستن ها و آن هایی که فعالیت جنسی دارند به غذای بیشتری نیاز دارند. البته دادن غذای زیاد سبب می شود آفتاب پرست ها چاق شوند برخی از این ها حتی نوزادان موش ها و رت ها را نیز می خورند. غذا را می توان با دست، پنس و یا ظرف های منحنی دار ( Bucket ) به آن ها داد. گاهی آن ها شاخ و برگ درختان گل ها و میوه ها را نیز می خورند. باید غذایی متنوعی داده شود جلبک های معدنی و ویتامین ها نیز فراموش نشود. وقتی آفتاب پرست اشتهای کمی داشته و چیزی نمی خورد این حالت را با دادن ملخ یا حشرات سبز می توان برطرف کرد.
دادن 3 جیرجیرک بالغ در طی 1 روز برای یک آفتاب پرست بالغ کافی می باشد. باید توجه داشت تامین آب بسیار مهم است. آفتاب پرست های تشنه از خوردن غذا اجتناب می کنند. گونه های مختلف به میزان های متفاوتی آب در طول روز نیاز دارند مثلا گونه ( parsonii) هر روز اب می نوشد اما گونه ( Kalyptratus ) با نوشیدن 2 بار آب در هفته قانع است. هم چنین ویتامین ها و مواد معدنی مثل کلسیم را می توان در آب حل نمود آب می تواند به شیوه های مختلفی داده شود. مثلا با استفاده از پیپ آب را به صورت قطره قطره به جانور می دهند. این روش زمانبر بوده اما میزان آب داده شده به خوبی کنترل می شود. سرنگ ها نیز برای این منظور ابزار سودمندی اند.
از یک سیستم قطره چکان هم می توان استفاده کرد که شامل یک پمپ می باشد که در یک ظرف آب قرار داده و لوله باریک پلاستیکی که به تراریوم وارد شده و اب به صورت قطره قطره و دائمی در تراریوم ریخته می شود. یکسری ظرف های مسطح در زیر قطره چکان قرار داده می شود که با سنگ ریزه های زبر پوشانده شده. هم چنین وجود یک فواره در تراریوم می تواند نیاز موجود به آب را تامین کند.


نویسنده: دکتر صدیقه جعفری
گردآوری : hsoonheb