فيندو

[شاهرخ ایلخانی]

توضیحات : اطلاعات زیادی در مورد این سگ شکاری کوچک در ایران وجود ندارد و حتی بسیاری از محقیقین غربی و یا خود ایرانیان نیز نمی دانند که این نژاد باستانی در ایران موجود است.
چند سال قبل در هنگامیکه برای تحقیق بیشتر در رابطه با سگ تازی در ایران و اثبات اصلیت آن بعنوان یک سگ ایرانی و نه عرب، به اسناد تاریخی و بخصوص مینیاتورهای قدیمی دسترسی پیدا کردم، دریافتم که شکارچیان ایران در ادوار گذشته در کنار سگهای تازی یک سگ دیگری را نیز همراه با خود داشته اند.
این سگها عموما دارای جثه ای کوچک با موهای کم پشت، دم بلند، گوشهای آویزان بوده اند که اغلب نیز با رنگهای سفید - قهوه ای و یا ترکیب این دورنگ به ثبت رسیده اند.
برای من این نقاشی ها اولین قدم برای تحقیق در مورد این نژاد محلی قدیمی و فراموش شده ایرانی بود با امید به این که هنوز نیز آثاری از آن در اقصی نقاط کشور پیدا شود، چرا که تمامی این میناتورها طی قرون 16 الی 18 ی نقاشی گردیده بود و در هیچ منبع داخلی و یا خارجی نیز نام این سگ شکاری کوتاه قد ایرانی با قاطعیت به ثبت نرسیده بود. خوشبختانه طی تکمیل بخش تازی های ایران و در تماسها و مصاحب هایی که با چند تن از متخصصین و پرورش دهندگان ایرانی تازی داشتم دریافتم که حدس من اشتباه نبوده و واقعا چنین نژاد سگ شکاری مینیاتوری در ایران موجود میباشد. دکتر مونیکا دانکه (Dr. Monica dahnke) در یک تماس تلفنی با آلمان به من یادآور شدند که خود شخصا تعدادی از این سگهای کوچک سفیدرنگ را در ناحیه کردستان ایران طی سالهای 1977-1978 میلادی مشاهده نموده است. همچنین جناب سیروس ستارزاده از معروفترین تازی بانهای ایران و جهان نیز ادعای بنده را تائید کرده و اضافه نمودند که بزبان محلی مردم کردستان ایران به این سگ "فیندو" میگویند. احتمالا معنی لغوی این کلمه بزبان فارسی "توله" یا "سگ کوچک" میباشد.

نامهای ایرانی : فیندو - توله فرنگی - کیل سگ

رنگ آمیزی : سفید - قهوه ای - یا ترکیب این دورنگ

پوشش : دو نوع کوتاه مو و موبلند

اندازه : دارای جثه ای کوچک در حد یک سگ تریر

پراکندگی : مناطق کردستان ایران

اولین مدرک تاریخی : حدود 400 سال قبل (براساس مینیاتورهای موجود)

اولین گزارش تحقیقاتی : سال 2000 میلادی


برگرفته از شركت اطلس دام