آنفلوانزای پرندگان

[mohammad_h]

آنفلوآنزای پرندگان، از انواع بیماریهای ویروسی است. ویروس عامل این بیماری از خانواده Orthomyxooviridae می*باشد. این ویروس خود، مشتمل بر دو نوع A و B می*باشد . امروزه تمامی ویروسهایی که در آزمایشات جداسازی می*شوند از نوع A این ویروس و از زیر رده*های H5 و H7 می*باشند .

همه گیری آنفلوآنزای پرندگان
در اوایل ژوئیه سال ۲۰۰۵ میلادی گزارشاتی رسمی از مسئولین دولتی چندین کشور مبنی بر شیوع ویروس H۵N۱ در مرز برخی کشورها به OIE تسلیم گردید. در اواخر ماه ژوئیه، روسیه و قزاقستان هر دو شیوع آنفلوآنزای طیور را در کشورهای خود گزارش دادند و تائید کردند که عامل بیماری ویروس H۵N۱ می*باشد.

در این گزارشات همچنین اشاره ایی به مرگ تعدادی از پرندگان مهاجر بر اثر آلودگی به این ویروس شده*است. شیوع این بیماری در هردو کشور را به ارتباط میان پرندگان آبزی وحشی و پرندگان اهلی از طریق منابع آبی مشترک می*دانند.

این اولین شیوع ویروس H۵N۱ در سطح بالا در هردو کشور بود. با بررسی*های صورت گرفته، هر دو کشور قبل از این شیوع، عاری از این ویروس بودند.

از زمان نخستین گزارشات شیوع این ویروس در طیور موجود در روسیه که دامنه شیوع آن تنها بصورت محدود در سیبری بود، این ویروس شروع به گسترش بسمت غرب نمود تا حدی که شش ناحیه مجزای دیگر را نیز آلوده کرد.

در قزاقستان چندین روستای مجاور مناطق آبی نخستین مناطقی بودند که شیوع این ویروس را تجربه کردند. این اشاعه در هردو کشور برخی از مزارع بزرگ پرورش طیور و همچنین بسیاری از گله*های کوچک را آلوده کرد. در این آلودگی ۱۲۰٫۰۰۰ قطعه پرنده در روسیه و ۹۰۰۰ نیز در قزاقستان بر اثر بیماری مردند و یا توسط مسئولین منهدم شدند.

در اوایل اوت سال جاری میلادی[چه سالی؟] کشور Mongolia گزارشی فوری را مبنی بر مرگ ۸۹ قطعه پرنده مهاجر در دو برکه شمالی آن کشور منتشر کرد. پس از تحقیقات بعمل آمده در این کشور نوع A ویروس آنفلوآنزای طیور دلیل این مرگ و میر شناخته شد.

زیر رده ویروس در آزمایشات بعمل آمده با قطعیت تشخیص داده نشد و برای همین نمونه*های گرفته شده به مراجع آزمایشگاهی WHO ارجاع داده شد. در اوایل ماه اوت سال جاری[چه سالی؟] همچنین گزارشاتی مبنی بر شیوع ویروس H۵N۱ در تبت چین منتشر گردید.

در آلودگیهای اخیر کارشناسان مسئول اعلام نمودند که میزان شیوع را بر حسب استانداردهای پیشنهادی FAO و OIE کنترل کرده*اند. در اشاعه اخیر هیچ مورد انسانی یافت نشده*است.

آلودگیهای روسیه و قزاقستان شواهدی را فراهم کرد مبنی بر اینکه ویروس H۵N۱ بیشتر از نخستین آلودگی آن در آسیایی جنوب غربی شیوع یافته*است. اما این ویروس اکنون از اوایل سال ۲۰۰۳ میلادی شناخته شده تر است. برغم تلاشهای شدید برای کنترل و مهار این ویروس، چندی پیش FAO اخطارهایی داد مبنی بر گسترش آلودگی در برخی از نقاط ویتنام، اندونزی و Combodia. نتیجه و پیامد این گسترش*ها مرگ و انهدام بیش از ۱۵۰ میلیون قطعه پرنده بود.

این مرگ و انهدام علاوه بر ضررهای مالی هنگفت سازمانهای کشاورزی بزرگ، عواقب شدید و نامناسبی را نیز برای روستائیانی که درآمد ماهیانه و همچنین غذای روزانه آنها از گله*های کوچک سنتی بدست می*آمد داشت.

موارد ابتلای انسان به این بیماری نیز بیشتر در مناطق روستایی مشاهده شده*است.

علل آلودگی انسان*ها در موارد یافت شده:

ارتباط مستقیم با پرندگان بیمار
ارتباط مستقیم با لاشه*های پرندگان کشته شده به*وسیله این بیماری



موارد ابتلای انسان به این بیماری تنها در چهار کشور ویتنام، تایلند، اندونزی و کامبوج مشاهده شده*است. همچنین موارد معدودی از انتقال انسان به انسان ثبت شده*است. شیوع ویروس H۵N۱ در ژاپن، مالزی و جمهوری کره بطور کامل کنترل شد.

لازم بذکر است که برای کنترل این ویروس توافقاتی میان سه سازمان WHO، FAO و OIE صورت گرفته*است.

پرندگان آبزی وحشی به*عنوان منابع طبیعی ویروس آنفلوآنزای نوع A شناخته شده*اند. پرندگان مهاجر می*توانند فرم ضعیف این ویروس را برای مسافتهای طولانی با خود حمل کنند بدون اینکه علائمی را از خود نشان دهند و یا در تعداد بالایی دچار مرگ و میر شوند.

در این پرندگان همچنین فرم قوی ویروس آنفلوآنزای طیور بندرت جدا شده*است. بنابر این نقش این پرندگان در پخش آنفلوآنزای طیور با قدرت بیماری زایی قوی ناشناخته باقی می*ماند.

آمار بالای مرگ و میر پرندگان مهاجر بر اثر آنفلوآنزای طیور، مانند آنچه در اواخر آوریل در دریاچه Qinghai چین روی داد که در آن ۶۰۰۰ قطعه پرنده کشته شدند، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت و همه کارشناسان نتایج بدست آمده را غیر عادی شمردند. نتایج این تحقیقات در ماه ژوئیه سال اخیر میلادی[چه سالی؟] در اختیار همه قرار گرفت. نتایج نشان می*داد که ویروس H۵N۱ در این مرگ و میر شبیه ویروسهایی است که در جنوب شرقی آسیا در دو سال اخیر گسترش یافته*است.

نتایج آزمایشات صورت گرفته بر روی ویروسی که اخیرا در روسیه گسترش پیدا کرده*است چندی پیش در سایت اینترنتی OIE منتشر شد. نتایج بدست آمده نشان داده بود که ویروسی که اخیرا در روسیه جدا شده*است شباهت واضحی به ویروسی که در Qinghai جدا شده بود دارد.

کنترل کامل رشد ویروس H۵N۱ در طیور و مقایسه سریع آن با نتایج قبلی برای ارزیابی میزان ریسک آلودگی این ویروس در جهان ضروری می*باشد.

[mohammad_h]

مشکلات پدید آمده برای سلامت انسان :
علت شیوع اخیر آنفلوآنزای طیور در روسیه و قزاقستان، ویروسی می*باشد که به دفعات توانایی*های خود را در کشورهایی مانند هنگ کنگ (سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۰۳) و کشورهای دیگر آسیای جنوب شرقی (سال ۲۰۰۴) نشان داده*است. ویروسی که سبب آلودگی انسان شده*است، قدرت کشندگی بالایی دارد. بایستی این نکته را قبول کرد که در آلودگیهای اخیر نیز امکان آلودگی انسان وجود دارد.

تجربیات گذشته در آسیای جنوب شرقی نشان می*دهد که این ویروس براحتی به انسان منتقل نمی*شود و موارد ابتلای انسان به این ویروس بندرت اتفاق می*افتد. اکثریت موارد ابتلای انسان به این بیماری در مناطق روستایی اتفاق افتاده*است. همچنین تاکنون هیچ موردی مبنی بر آلودگی بر اثر مصرف گوشت و یا تخم مرغ پخته شده اثبات نشده*است.

فاکتورهای مربوط به تراکم طیور و همچنین سیستم پرورش که در کشورهای مختلف متفاوت به نظر می*رسند، ممکن است بر روی امکان بروز این بیماری در انسان موثر باشد. در خلال شیوع آنفلوآنزای (High Pathogenic) طیور در سال ۲۰۰۳ میلادی در هلند، بیش از هشتاد مورد ابتلا در کارگران مرغداریها، قصابها و بستگان نزدیکشان دیده شد و در نهایت نیز یک دامپزشک مرد. پس از تحقیقات و انجام آزمایشات لازم، مشخص گردید که ویروس H۷N۷ عامل این بیماری بوده*است. این جریان که سبب نابودی و انهدام حدود ۳۰ میلیون قطعه انواع طیور شد، جای تردیدی باقی نگذاشت که کشورهایی که بتازگی آلوده شده*اند به پیشنهادهای احتیاط آمیز FAO و WHO و OIE توجه کامل داشته باشند و این پیشنهادها را سرلوحه کار خود قرار دهند. این پیشنهادها زمانی می*توانند بیشتر مورد استفاده قرار بگیرند که، برخی از کشورها تعهداتی را در زمینه کنترل میزان آلودگی مزارع به سازمانهای بین المللی می*دهند.

[mohammad_h]

آنفلوآنزای پرندگان:
یك بیماری ویروسی می باشد كه دستگاههای تنفسی،گوارش یا عصبی بسیاری از انواع طیور و سایر پرندگان را مبتلا می سازد. شدیدترین نوع بیماری به صورت حاد و عمومی می باشد كه در طیور با یك دوره كوتاه ومرگ ومیر بسیار بالا مشخص می گردد

وقوع بیماری:
آنفلونزای پرندگان (AI) می تواند در بیشترگونه های پرندگان بروز نماید. در ایالت متحده بیشتر موارد شیوع بیماری، در بوقلمونها و اردكها بوده است. معدودی از واگیریها نیز در ماكیان دیده شده است. به نظر می رسد كه انسان، اسب، خوك و بعضی ازگونه های حیوانی حیات وحش می توانند با سویه های خاصی ازویروسهای آنفلونزا ، آلوده شوند ونوعی چرخه بیماری بین پرندگان وپستانداران وجود داشته باشد. عفونت با ویروس بسیار بیماری زای آنفلونزای پرندگان، یكی از مشكلات عمده صنعت طیور در جهان می باشد برای كنترل آنفلونزای پرندگان یك مجمع بین المللی وجود دارد كه موارد شیوع بیماری را بررسی نموده و آزمایشگاههای مشخصی را به عنوان مرجع در این زمینه تعیین كرده است.
سبب شناسی:
1- ویروسهای*آنفلونزا* جزو ارتومیكزو ویروسها طبقه*****بندی شده*اندكه دارای*سروتیپ های A ، BوC می باشند. تیپ های B و Cتنها در انسان شناسایی شده اند . تمام ویروسهای آنفلونزای پرندگان دارای آنتی ژن تیپA هستند. این آنتی ژن در آزمایش ژل دیفوزیون برای تشخیص آنتی بادی علیه ویروسهای تیپ A مورد استفاده قرار می گیرد. ویروسهای آنفلونزا دارای 2 آنتی ژن سطحی مهم به نامهای هماگلوتینین و نورامینیداز هستند كه در تشخیص ویروسهای خاص مفید می باشند. حداقل 13هماگلوتینین و 9 نورامینیداز وجود دارند كه تعداد زیادی از تحت تیپ های ویروس را به وجود آورده اند. این ویروسها از نظر بیماری زایی وقابلیت انتشار در بین پرندگان، با یكدیگر بسیار متفاوتند. در حالی كه تیپ های 5 و7 هماگلوتینین در شكل بسیار بیماری زایی AI دخالت دارند.
همه گیر شناسی :
پرندگان آبزی (اعم از وحشی و اهلی) مخازن عمده طبیعی برای ویروسهای آنفلونزا می باشند. ویروس آنفلونزا از آب دریاچه ها و بركه هایی جدا شده كه مورد استفاده اردكهای آلوده بوده است. ویروسهای آنفلونزای پرندگان بارها ازپرندگان وارداتی جدا گردیده اند. این پرندگان تهدید بالقوه ای برای پرندگان نگهداری شده در قفس وپرندگان وحشی یا اهلی می باشند. این ویروسها به وسیله كفش، لباس، سبد وسایر وسایل آلوده انتقال می یابند. بررسی بعضی ازموارد شیوع بیماری، نشانگر تماس مستقیم پرندگان حساس وآلوده است. در چندین بازار بزرگ فروش پرندگان زنده كه نقطه مركزی تجمع و زندگی بسیاری ازگونه های پرندگان بود وپرندگان ازاین محلها، به شهرهای بزرگ یا حومه آنها فروخته می شدند ، نوعی مخزن عفونت شناسایی گردید. نقل وانتقال پرندگان ازمرغداریهای تجارتی به بازار های فروش و بالعكس با استفاده از سبدها وكامیونهای آلوده، موجب انتشار ویروس آنفلونزای پرندگان از مراكز فروش به مرغداریها می شود.
نشانه های بالینی:
نشانه های آنفلونزا بسیار متفاوت بوده، به عوامل چندی از قبیل: سن وگونه پرنده، حدت ویروس، عفونتهای همزمان وكیفیت پرورش بستگی دارد. ممكن است ویروسهایی كه بیماری زایی كمی دارند عفونتهای مهلكی ایجاد نمایند اگر چه پیش از آن تنها نشانه های معدودی وجود داشته باشد. در بسیاری از موارد، نشانه های تنفسی شامل: سرفه، عطسه، صدای رال ، ریزش اشك، تورم سینوس، كاهش تولید تخم یا تركیبی از آنها وجود دارد. ممكن است اسهال، ادم سر و صورت یا اختلالات عصبی وجود داشته باشد. میزان ابتلا ومرگ ومیر بسیار متغیر است و به عوامل مشابهی بستگی دارد كه نشانه های بالینی را تعیین می كنند. شروع این بیماری، ناگهانی ودوره آن كوتاه است. پرندگان مبتلا كاملا بیمار می باشند وممكن است میزان مرگ ومیر به 100% برسد.
جراحات:
1- جراحات بر حسب بیماری زایی ویروس به طور گسترده ای متفاوت است. در اكثر موارد شیوع آنفلونزا در طیور، التهاب خفیف یا متوسط نای، سینوسها، كیسه های هوایی و ملتحمه چشم وجود دارد. در پرندگان تخمگذار اغلب حالت تحلیل وپیچ خوردگی مجرای تخم دیده می شود.
2- درجات متفاوتی از پرخونی، خونریزی ، ترانسودا و نكروز در جراحات گزارش شده است. در عفونت با ویروس بسیار بیماری زا ، جراحات كالبد گشایی در طیور گسترده تر و شدید تر می باشد. ممكن است اكسودای فیبرینی بر روی كیسه های هوایی، مجرای تخم، كیسه پریكارد یا روی پرده صفاق وجود داشته باشد.گاهی كانونهای كوچك نكروز بر روی پوست، تاج، ریش یا در كبد، كلیه، طحال یا ریه ها دیده می شوند. نشانه های ضایعات عروقی اغلب شامل پرخونی، ادم وخونریزی در بسیاری از نقاط می باشد.
3) جراحات كلاسیك آنفلوآنزای پرندگان عبارتند از:
تیرگی و ادم سر، وزیكول و زخم بر روی تاج ، ادم پاها، تغییر رنگ به صورت لكه های قرمز بر روی ساق پا و پتشی در چربیهای محوطه شكمی و سطوح مختلف مخاطی و سروزی.
تشخیص:
اگر چه ممكن است تاریخچه مشخص، نشانه ها وجراحات ، بیانگر نوع خفیف بیماری باشند، ولی ممكن است *این مشخصات در بیماریهای دیگر نیز وجود داشته باشند. تایید تشخیص باید از طریق جداسازی وشناسایی ویروس انجام شود. جدا سازی ویروس آنفلونزا اغلب از نمونه های نای، ریه، كیسه های هوایی، ترشحات سینوس یا سوآب كلوآك، در جنین ماكیان انجام می شود. آزمایش رسوبی در ژل آگار می تواند برای شناسایی آنتی ژن داخلی تیپ A در ویروس یا نشان دادن افزایشی در تیتر آنتی بادی سرم در مراحل حاد و نقاهت بیماری، مورد استفاده قرار گیرد.
كنترل - پیشگیری
1- كنترل بیماری عمدتا از طریق جلوگیری ازمواجهه پرندگان، با ویروسهای آنفلونزا، انجام می شود. هیچ پرنده ای نباید به گله های در حال رشد وارد شود واز تماس مستقیم یا غیر مستقیم پرندگان وحشی مهاجر و وارداتی با گله، باید جلوگیری گردد. تخم مرغهایی كه برای جوجه كشی در نظر گرفته می شوند باید از گله های عاری از آنفلونزا تهیه شده باشند.
2-در مناطقی كه بیماری آنفلونزای پرندگان مشكل ساز بوده است، خون یا آنتی بادی زرده تخم مرغ، تحت آزمایشهای سرولوژیكی متداول قرار می گیرد. این تلاشها، تشخیص زود هنگام موارد شیوع را امكان پذیر نموده ، سبب می شود تا سایر اقدامات نظیر قرنطینه، زودتر اجرا شود.
3-احتمال ورود آنفلونزای بسیار بیماری زا از راه واردات طیور یا پرندگان دیگر را باید با قرنطینه كاهش داد.
4-معمولا واكسنی در دسترس نیست، مگر واكسنهایی كه برای منطقه ای خاص كه سویه مشخصی ازویروس آنفلونزا مشكل ساز است، ساخته شده باشند. به جهت تنوع آنتی ژنیكی در میان ویروسهای آنفلوآنزا ، این واكسنها احتمالا نمی توانند در مناطق دیگر مورد استفاده قرار گیرند.
درمان:
درمان موثری وجود ندارد، اما پرورش خوب، تغذیه مناسب وآنتی بیوتیكهای وسیع الطیف ممكن است ضایعات حاصل از عفونتهای ثانوی را كاهش دهند.
منبع: راهنمای بیماریهای طیور – C. E. Whiteman & A. A. Bickford