کانی بالیسم (همنوع خواری ) است که در اثر این بیماری مرغها بهم نوک زده و یکدیگر را زخمی کرده و باعث تلفات زیادی می شوند . این بیماری در نژادهای سبک ( مرغان تخمگذار ( بیشتر از نژادهای سنگین (مرغان گوشتی ) مشاهده گردیده٬این بیماری در مرغداری هایی که مرغها در قفس نگهداری و پرورش داده می شوند کمتر و در مرغان روی بستر بیشتر دیده می شود .
دلایل بروز بیماری :
1) تغذیه دائم جوجه ها با پلت
2) زیاد بودن ذرت در جیره غذایی
3) ناکافی بودن تعداد آبخوری و دانخوری
4) نبودن غذا در دانخوری به مدت طولانی
5) کمی آشیانه تخمگذاری
6) زیاد بودن نور یا شدت نور در سالن
7) تراکم جوجه ها در واحد سطح
8) بالا بودن درجه حرارت
9) کمبود پروتئین و مواد معدنی جیره
10) وجود انگلهای خارجی مانند شپشک و کنه مرغی و امثال آنها
11) تهویه ناقص
12) نقص در کیفیت و کمیت دان
13) بیکار بودن مرغان
14) عدم نوک چینی
و بطور کلی هر چیز که استرس ایجاد کند و برنامه روزانه مرغاان را بهم بزند عکس العمل آن به صورت نزاع بین مرغان و همنوع خواری ایجاد می گردد .
حالات مختلف همنوع خواری :
-1 نوک زدن به مقعد
اینگونه عارضه در مرغان تخمگذار که تولید زیادی دارند ایجاد می شود ٬ بخصوص در هنگامیکه مقعد بر اثر عبور تخم از لوله تخم زخم شده و خونریزی می کند ٬ در این حالت ممکن است دستگاه تولید تخم مرغ بطور کلی بیرون کشیده شود .
-2 نوک زدن به ناخنها
این حالت در جوجه های کوچک دیده می شود . علت آن بیشتر دور بودن دانخوری از منابع حرارتی یا بالا بودن دانخوریها از سطح زمین است که در این صورت جوجه به بستر خود نوک زده و ضمن آن ناخن سایر جوجه ها نیز نوک زده می شود .
بنابر این بهتر است در دو سه روز اول کف بستر را با کاغذ پوشاند تا از خوردن آن جلوگیری شود و سپس کاغذ ها را برداشت و همچنین غذا را در دانخوری های بشقابی مخصوص جوجه در زیر منبع حرارتی قرار داد .
-3 خوردن پر
این حالت در گله هایی دیده میشود که که کمبود عناصر غذایی دارند . انگلهای خارجی نیز سبب بروز چنین حالتی می شوند . اگر اندازه پرها بزرگ باشد باعث خفگی حیوان می شود .
4- نوک زدن سر
این حالت معمولا״ پس از زخم شدن تاج و غبغب در اثر یخ زدن یا پس از جنگیدن شروع می گردد و با دیدن یک لکه خون بر روی سر مرغ همنوع خواری تحریک می شود .