پارک ملّی پلیتویسه در کروواسی که در سمار یکی از زیباترین پارکهای اروپاست.
پارک ملّی دریاچهی پلیتویسه (Plitvice) که در کشور کروواسی واقع شده است، در شمار زیباترین نواحی طبیعی قارهی سبز جای داشته و ستارهای درخشان در آسمان این ناحیهی مدیترانهای است. در گشت و گذاری کوتاه در دل طبیعت این منطقه، همراه شما خواهیم بود.
این پارک آن گونه که باید و شاید شناخته شده نبوده و هنوز گردشگران زیادی را مجذوب خود ننموده است. اینجا شاهد سمفونی دل انگیزی از رنگهای شاد طبیعت و زلالی و درخشش دریاچه هستیم. جالب است بدانید رنگ این دریاچه بسته به ترکیب آب و وضعیت نور محیط تغییر کرده و یکی از دریاچههای رنگارنگ این منطقه به شمار میرود.
مسیرهای تعبیه شده در پارک نیز بسیار مناسب و کاربردی طراحی شدهاند، چرا که ضمن نزدیکی به مناظر زیبای پارک، از گم شدن و سردرگمی بازدید کنندگان نیز جلوگیری میکنند.
ارتفاع دریاچهها نیز متغیّر بوده و از بالاترین نقطه تا پایینترین دریاچه، 1500 متر اختلاف ارتفاع وجود دارد.
این آب درخشان برای هزاران سال است که از میان سنگهای آهکی عبور کرده و در پیچ و خم صخرهها منظرهای بسی دیدنی پدید آورده است. در اینجا شاهد شکل گیری دریاچههای کوچک و بزرگی هستیم که با سبزی درختان اطراف قاب گرفته شدهاند.
پوشش سبزی که زیستگاه گونههای متعدد جانوری همچون خرس، گرگ و گونههای نادر پرندگان است. همچنین در گوشه و کنار غارها و آبشارهای دیدنی نیز قرار گرفتهاند که در جای خود منبع مناظری زیبا و چشم اندازهایی فراموش نشدنی شدهاند. حتی در نقاطی از پارک به لطف تخته سنگهای تراورتن، شاهد شکل گیری سدهای طبیعی هستیم.
با دیدن زیبایی این پارک که همچون قصّههای پریان طلسم شده و جادویی است، شاید باورتان نشود که جنگی نیز در آن رخ داده است. در مارس 1991 بین نیروهای صرب و کرووات، برای کنترل پارک نبردی سخت صورت گرفت که تلفاتی نیز برجای گذاشت.
در مجموع در این پارک 16 دریاچه شکل گرفتهاند که به واسطهی شبکهای از آب شیبها با یکدیگر در ارتباطند.
تغییر فصول هم چیز از زیبایی محیط نکاسته و چه بسی این تابلوی زندهی طبیعت را رنگارنگ و باشکوهتر به نمایش میگذارد.
*** و اما در پایان سخنی با شما خوانندگان عزیز داریم ***
دوستان، ما نیز همچون شما به ذخایر ارزشمند طبیعی و تاریخی کشور خود واقفیم، ولی بیایید این بار از منظری دیگر به آنها بنگریم.
محیط زیست و طبیعت زمانی زیباست که پاک و عاری از هر تاخت و تاز و گزندی باشد. نمیتوان منکر نقش دستگاههای دولتی در حفظ این ذخایر ارزشمند بود، اما همیشه هم نمیتوان انگشت اتهام را به سوی دولت نشانه رفت.
متأسفانه ما ایرانیان دیر زمانی است که آن گونه که باید و شاید، در حفظ و حراست از طبیعت زیبای ایران زمین کوشا نبوده و چی بسی مستقیم و غیر مستقیم در نابودی آن نقش داشتهایم.
با نگاهی به تصاویر فوق، زلالی آب دریاچه و تمیزی محیط زیست، شاید بیش از هر چیز دیگر به چشم آید. پس چه شده که طبیعت ما این چنین آلوده و بد منظر شده است.
تا دوردستها هر کجا قدم نامیمون عدهای به آن رسیده، جز کوهی از زباله و شاخ و برگ شکسته چیزی دیده نمیشود.
با گرم شدن هوا، معضل آتش سوزی جنگلها نیز پیش روی ما قرار داد، پس بیمناسبت نیست که دست کم خود آتش به جان طبیعت نیندازیم.
خیلی خوب است که روزی را در طبیعت سپری نموده و از زیباییهای آن بهرهمند شویم، ولی بهتر آنست که اجازه دهیم دیگران نیز همچون ما زیبایی طبیعت را به تماشا بنشینند، نه کوهی از زباله، رودخانههای لجن بسته و مناظری ناخوشایند که محصول کار ماست. وسعت جنگلها در ایران آن قدرها هم گسترده نیست که با ندانم کاری، جنگل را بیابان میکنیم.
فراموش نکنیم حیوانات هم سهمی در این آب و خاک دارند، به حیات آنها احترام بگذاریم.
کافی نیست تنها دم از ایران و جاذبههای آن زده اما بی اعتنا از کنار تخریب و نابودی آن بگذریم.
دست به دست هم داده و اجازه دهیم این سبزی و طراوت و این تنوع گستردهی گیاهی و جانوری برای آیندگان نیز باقی بماند.
منبع:zoomit
نویسنده:مریم اصلانی