لاشه دو پورپویز و یک دلفین در سواحل جاسک هرمزگان مشاهده شد

[RAMIN]

۱۹ بهمن ۱۳۹۳
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: نیروهای یگان محیط زیست شهرستان جاسک حین پایش سواحل شرقی این شهرستان با لاشه یک دلفین معمولی پوزه بلند و لاشه دو عدد پورپویز مواجه شدند.
بررسی لاشه نشان میداد که علت مرگ این جانوران گرفتار شدن در تورهای نامرئی صیادان بوده است.



………
…تصویر: لاشه دلفین تلف شده در تورهای صیادی پس از رسیدن به سواحل شهرستان جاسک

در ضمن شواهد حاکی از این بود که از مرگ دلفین حدود ۲۰ روز و از مرگ پورپویزها حدود ۴۸ گذشته است.
همچنین بر اساس بیومتری انجام شده طول بدن پورپویزها به ترتیب ۱۰۰ و ۱۳۰ سانتی متر و طول بدن دلفین ۲۶۵ سانتی متر بوده است.



…………………………………………
…تصویر: لاشه یکی از پورپویزهای تلف شده

دلفین ها و پورپویزها به منظور تغذیه از ماهیها به دنبال دسته های ماهی حرکت کرده و در تورهای صیادان گرفتار می شوند.
از آنجاییکه این دو آبزی پستاندار و دارای شش می باشد حتما برای تنفس باید به سطح آب آمده و در صورت گرفتار شدن در زیر آب حدود ۳۰ دقیقه دوام آورده و سپس دچار خفگی می شوند.




………………

…تصویر: لاشه یکی دیگر از پورپویزهای مشاهده شده در سواحل شهرستان جاسک


صیادان در روزهای بعد هنگام سرکشی به تورها لاشه آنها را از تور جدا کرده و در آب رها می کنند و لاشه ها با امواج به ساحل می رسند.
پورپویز کوچکترین عضو خانواده نهنگ هاست که از ماهی، میگو و برخی آبزیان کوچک تغذیه می کند.



منبع:دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران

[RAMIN]

پورپویز پوزه‌ پهن

نام علمی : Neophocaena Phocaenoidesنام انگلیسی: Finless Porpoiseنام فارسی: پورپویز پوزه‌ پهن

(پورپويز بي‌باله)مشخصات: كوچك‌ترين عضو راسته‌ي نهنگ‌ها است. مشخصه‌ي اصلي اين حيوان نداشتن باله‌ي پشتي و پوزه‌ي كوتاه و پهن است. دندان‌ها نيز پهن و داراي سه برجستگي (Lobe) است. در صورتي‌كه دندان دلفين‌ها تيز و فاقد برجستگي هستند. رنگ قسمت بالاي بدن خاكستري روشن با كمي آبي، زير بدن روشن‌تر است ولي به مجرد مردن رنگش تيره مي‌شود. در وسط پشت اين حيوان نوار برجسته‌ي تيره‌رنگي وجود دارد. همچنين گاهي اوقات ناحيه‌ي سفيدرنگي در اطراف دهان مشاهده مي‌شود.



اندازه‌ها: طول سروتنه 120 تا 206 سانتي‌متر، طول باله‌ي سينه‌اي حدود 28 سانتي‌متر، پهناي باله‌ي دمي حدود 55 سانتي‌متر، تعداد دندان در هر نيمه‌ي آرواره‌ي بالا 12 تا 22 عدد و در هر نيمه‌ي آرواره‌ي پايين، 14 تا 23 عدد، وزن حدود 70 كيلوگرم.


پراكندگي: در ايران معمولاً در مناطق ساحلي، تالاب‌هاي شور، رودخانه‌هاي بزرگ، مصب‌ها و جنگل‌هاي حرا واقع در خليج فارس و درياي عمان، در حال حاضر بيشترين تعداد در مناطق ساحلي جزيره قشم، به‌خصوص منطقه‌ي حفاظت‌شده حرا مشاهده مي‌گردد.


پراكنش جهاني: سواحل پاكستان، كره، ژاپن، برنئو و جاوه.


عادات: به صورت انفرادي و يا جفت و گاهي گروه‌هاي كوچك مشاهده مي‌شود. معمولاً در جاهاي كم‌عمق زندگي مي‌كنند و معمولاً بيشتر از چند دقيقه زير آب باقي نمي‌ماند. آهسته حركت مي‌كنند.



معمولاً قايق‌ها و شناورها را تعقيب نمي‌كنند. در شرايط طبيعي هرگز به خارج از آب نمي‌پرند. در منطقه‌ي حفاظت‌شده‌ي حرا در اطراف جزيره‌ي قشم معمولاً در جاهاي بدون درخت مي‌توان براي مدت كوتاهي آن را مشاهده نمود. در سال 1385 تعداد دو پورپويز كه در منطقه‌ي حفاظت‌شده‌ي حرا در تور صيادان گرفتار و كشته شده بودند، مشاهده شد.



غذا: از ماهي، ميگو و اسكوئيدهاي كوچك تغذيه مي‌كنند. در حالت اسارت حدود پنج تا شش درصد وزن خود غذا مي‌خورد.



توليدمثل: احتمالاً در پاييز و زمستان جفت‌گيري مي‌كند. آبستني حدود 11 ماه است. يك بچه مي‌زايد كه حدود هفت كيلوگرم وزن دارد. بچه‌ها معمولاً در حالي‌كه بر پشت مادر سوارند، حركت مي‌كنند. احتمالاً هر دو سال يك بار مي‌زايند. طول عمر حدود 30 سال است.







منبع:کویرها و بیابان های ایران