بیانیه فعالان محیط زیست کشور و رکاب زنی در حمایت از جزیره آشوراده

[RAMIN]

۲ بهمن ۱۳۹۳
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: گروهی از فعالان محیط زیست و سازمان های مردم نهاد کشور طی بیانیه ای از واگذاری اراضی جزیره‌ آشوراده واقع در پناهگاه حیات وحش میانکاله به بخش خصوصی برای احداث مجتمع‌های گردشگری ابراز مخالفت و نگرانی کرده و از روسای قوای سه گانه، نمایندگان مجلس و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست خواستار توقف اجرای طرح گردشگری در جزیره آشوراده شدند.


فعالان محیط زیست در این بیانیه با یادآوری ارزش های اکولوژیک تالاب بین المللی میانکاله به آثار مخرب پیش رو در صورت اجرای طرح گردشگری در جزیره آشوراده اشاره نمودند.
تنظیم کنندگان این بیانیه به استناد قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و کنوانسیون های بین المللی مرتبط، ساخت و ساز و اجرای طرح گردشگری در جزیره آشوراده را فاقد وجاهت قانونی و اصولی دانسته و خواستار در امان ماندن این زیست بوم ارزشمند از هرگونه ساخت و ساز و تخریب شدند.
این بیانیه پس از هم‌اندیشی‌ در شبکه‌ سمن‌های محیط زیستی مازندران، گروه دیده‌بان کوهستان انجمن کوه‌نوردان ایران، ستاد مردمی نجات آشوراد، گروه کوه‌نوردان فلزکار کرج و با مشورت شماری از دیگر کنشگران محیط زیست، تهیه شده و قرار است که به امضای شمار هرچه بیشتری از دوستداران طبیعت کشور برسد.
قرار است خانم رویا لقمانیان دوچرخه سوار بنام کشور طی هفت روز از تاریخ ۳ الی ۱۰ بهمن ماه از کرج تا آشوراده را در حمایت از تالاب میانکاله و جزیره آشوراده رکاب بزند. ویهمچنین در طول مسیر خود در ایستگاههای مختلفی به جمع آوری امضا برای بیانیه فوق می پردازد.




————————————————� �————————————————� ��———————————————— —-




متن کامل بیانیه فعالان محیط زیست در حمایت از جزیره آشوراده بشرح زیر است:


به نام آفریننده‌ی زیبایی‌ها
آشوراده و منافع ملی
بیانیه‌ی کوه‌نوردان، طبیعت‌پیمایان و فعالان حوزه‌ی گردشگری و میراث فرهنگی
جناب آقای حسن روحانی، ریاست محترم جمهوری ایران
سرکار خانم ابتکار رییس محترم سازمان حفاظت محیط زیست
جناب آقای لاریجانی رییس محترم قوه قضاییه
نمایندگان محترم مجلس شورای
موضوع واگذاری زمین‌های جزیره‌ی آشوراده به بخش خصوصی برای احداث مجتمع‌های گردشگری، نگرانی فعالان محیط زیست و دوستداران طبیعت را برانگیخته است. مدافعان این طرح در حالی از تبدیل آشوراده به “کیش شمال” سخن می‌گویند که محیط زیست جزیره‌ی کیش و آب‌های اطراف آن بر اثر رفتار بی ملاحظه‌ی انسانی، بیش از نود درصد ویژگی‌های ارزشمند خود را از دست داده است. ضمن این که جزیره‌ی کیش به جای کمک به جذب سرمایه‌های خارجی و افزایش صادرات کشور و ارتقای اقتصاد ملی، به پایگاهی برای واردات کالاهای بی‌کیفیت خارجی و بیرون رفتن سرمایه‌های ملی بدل شده است.
همچنین آنان در حالی از “رعایت ملاحظات زیست‌محیطی” در طرح یادشده می‌گویند که تقریبا در هیچ‌یک از طرح‌های توسعه‌ای کشور، استانداردهای محیط زیستی به گونه‌ای شایسته رعایت نشده و سازمان مسوول در این حوزه، توانایی لازم برای اعمال قانون در این مورد را ندارد. تالاب بین‌المللی میانکاله و جزیره‌ی آشوراده که بخشی از آن تالاب است، یک “ذخیره‌گاه زیست‌کره” و جزو حدود ده درصد از مناطق ارزشمند محیط زیست ایران است که به نوعی حفاظت می‌شود و باید به صورت طبیعی باقی بماند. این منطقه، محل زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر، محلی برای تخم ریزی ماهیان خاویاری، و یک ذخیره‌گاه ژنتیکی گونه‌های گیاهی پرشمار است که بعضی از آن‌ها در هیچ جای دیگر ایران دیده نمی‌شوند.



جزیره‌ی آشوراده ۴۰ درصد از تولیدات خاویاری ایران را تامین می‌کند و نقشی استراتژیک در اقتصاد غیر نفتی کشور و معیشت مردم منطقه دارد. از این رو باید سطح حفاظتی این منطقه افزایش یابد، نه این‌که در معرض تخریب‌های ناشی از گردشگری انبوه و سودجویی سرمایه‌گذاران قرار بگیرد. چنین طرح‌هایی که با عنوان‌های زیبای گردشگری، کارآفرینی، و توسعه‌ی اقتصاد محلی تبلیغ می‌شوند، حاصلی جز تخریب محیط زیست و منقرض شدن گونه‌های گیاهی و جانوری که سرمایه‌های بین‌نسلی و ملی ما هستند، در پی نخواهند داشت.



امروز، زخم‌های ناشی از فعالیت‌های بی‌ملاحظه‌ی انسانی و گردشگری‌های بی‌ضابطه را در کوهستان‌های دور از دسترس کشور که تامین‌کننده‌ی آب، این مایه‌ی حیات سرزمین هستند، و در طرح‌هایی چون آزاد راه تهران – چالوس و کل نوار ساحلی دریای خزر می‌بینیم. اینک زمان آن است که مسوولان درنگی داشته باشند بر این که چه باید کرد تا برای ساکنان امروز و فردای این سرزمین امکان زیست پایدار وجود داشته باشد.



بدیهی است که توسعه‌ی گردشگری می‌تواند به رونق اقتصاد کشور یاری رساند، اما این امر از رهگذر حفظ میراث‌های فرهنگی و طبیعی کشور مانند بناهای تاریخی، محوطه‌های باستانی، بافت ارزشمند شهرها، و کوه‌ها و رودها و جنگل‌ها و تالاب‌ها (که متاسفانه همگی در معرض تخریب شدید هستند)، و با برداشته شدن موانع پرشماری که سد راه ورود گردشگران خارجی است، به دست می‌آید و نه با ساخت و ساز در منطقه‌های ارزشمندی که فقط باید حفاظت شوند.



ما در دفاع از منافع ملی کشور و به خاطر آینده‌ی زیستی فرزندان‌مان اعلام می کنیم:
۱- با هرگونه گردشگری انبوه که زیستگاه‌های کشور را به مخاطره اندازد، مخالفیم.
۲- به استناد مواد ۱، ۶ و ۱۶ قانون حفاظت و به‌سازی محیط زیست که سازمان حفاظت محیط زیست را مکلف به پیشگیری از هرگونه آلودگی و تخریب زیست‌بوم‌ها و حفظ تعادل اکولوژیک طبیعت کشور ساخته و آن را نماینده‌ی ملت ایران برای حراست از تالاب‌های کشور قرار داده؛ با توجه به بند ۶ ماده‌ی ۲ کنوانسیون بین‌المللی رامسر که حراست از تالاب‌ها و پرندگان مهاجر را از مسوولیت‌های کشور دانسته؛ و به استناد ماده‌ی ۸ کنوانسیون تنوع زیستی که ایجاد و حفظ مناطق حفاظت‌شده را جزء وظایف کشورهای عضو قرار داده است، با هر اقدامی که موجب به‌هم ریختگی تعادل اکولوژیک جزیره‌ی آشوراده و شبه جزیره‌ی میانکاله گردد، مخالفیم و تفاهم‌نامه‌ی اخیر میان سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی را مغایر روح این مواد قانونی می‌دانیم.
۳- طرح مسایلی مانند میزان زمینی که قرار است در ذخیره‌گاه زیست‌کره‌ی میانکاله واگذار شود، یا نوع ساخت و سازی که قرار است در آن‌جا انجام شود را فاقد وجاهت اصولی می‌دانیم.
۴- خواستار حراست واقعی از تمامی منطقه‌های حفاظت شده‌ی کشور، و در امان ماندن آن‌ها از هرگونه ساخت و ساز یا تخریب هستیم.

منبع:دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران