دوبرمن پینچر Doberman Pinscher

[NoVA_S]

Doberman Pinscher

دوبرمن پینچر یا همان دوبرمن یکی از معروف ترین سگهای پرورش یافته به دست انسان است و از نظر تیز هوشی و هشیاری شناخته شده است. اغلب به عنوان سگ گارد یا سگ پلیس استفاده می شود.



ظاهر استاندارد

دوبرمن سگی است با اندازه 66 تا 72 سانتی متر قد در نرها و 61 تا 68 سلنتی متر در ماده ها و بدنی دوکی با مو های کوتاه. آنها بدنی غضلانی، ورزشی، با استقامت و پر سرعت دارند. دوبرمن باید خلق وخوی مغرورانه و هشیار داشته باشد.

ماده ها لاغر تر هستند اما نباید دوکی شکل باشند. وزن استانداری برای این نژاد تعریف نشده اما یک سگ مطلوب باید سایز مناسب برای آمیزش و چالاکی و استقامت داشته باشه به طور معمول وزن در نرها بین 34 تا 45 کیلوگرم و در ماده ها بین 27 تا 41 کیلوگرم هست.


رنگ بندی

دو رنگ کلی در این نژاد وجود داره یکی رنگ مشکی و دیگری رنگ رقیق شده . اگر آلل رنگ مشکی را B تعریف کنیم و آلل رنگ رقیق شده را Dتعریف کنیم امکان بوجود آمدن نه ژنوتیپ متفاوت وجود دارد.
(BBDD, BBDd ,BbDD, BbDd, BBdd, Bbdd, bbDD, bbDd, bbdd)
که از این نه ژنوتیپ چهار فنوتیپ یا به عبارتی رنگ بدست می یاد که شامل: سیاه ، قرمز ، آبی و حناییر می شود. رنگ سنتی یا معمول ترین(رنگ مشکی یا مشکی با لکه های قهوه ای) رنگ زمانی درست می شه که هر دو ژن رنگ و رقیق شدگی حداقل یک آلل غالب داشته باشند. مانند ژنوتیپ های زیر:
(BBDD, BBDd, BbDD or BbDd)
رنگ قرمز یا قهوه ای زمانی پدید میاد که ژن رنگ سیاه دوتا آلل مغلوب دارد و ژن رقیق شدگی حداقل یک آلل مغلوب داشته باشد. مثل ژنوتیپ های زیر:
(bbDD, bbDd)
رنگ آبی و حنایی تحت کنترل ژن رقیق شدگی هستند.در دوبرمن آبی ژن رنگ حداقل داری یک آلل غالب است و ژن رقیق شدگی داری دو آلل مغلوب است مانند:
(BBdd or Bbdd)
رنگ حنایی (ایزابلا) نادرترین رنگ در این نژاد است و زمانی پدید می آید که تمامی آلل ها مغلوب باشند (bbdd)
بنابراین رنگ آبی رقیق شده رنگ سیاه و رنک حنایی رقیق شده رنگ قرمز یا قهوه ای است.
در سال 1976 یک دوبرمن ماده سفید متولد شد این حیوان رو با پسرش که سفید بود پیوند زدند و به این ترتیب نسل به نسل درون آمیزی کردند تا پرورش دهنگان توانستند این جهش بوجود آمده را ثابت کنند.
دوبرمن سفید رنگ کرم رنگ به همراه چشمانی به رنگ آبی یخی دارد.


رنگ سیاه



رنگ قهوهای یا قرمز



رنگ آبی



رنگ حنایی یا ایزابلا



رنگ سفید (داریای صفت آلبینیسم)




دم
دم دوبرمن به طور طبیعی بلند است اما اغلب دم را به وسیله جراحی کوتاه می کنند. این عمل قرن هاست که انجام می شه و حتی مربوط به قبل از بوجود آمدن دوبرمن به عنوان یک نژاد است.
کوتاه کردن دم به این دلیل است که دم مانع کار حیوان نشود. اما بیشتر نقش زینتی دارد. این مطلب اخیرا جزو بحث بر انگیز ترین موضوعات بوده است.
در بسیاری از کشور های اروپایی این کار محدود شده است و غیر قانونی است.



گوش ها
دوبرمن پینچر به طور طبیعی گوش های افتاده دارد اما معمولا گوش ها مانند دم تحت عمل جراحی قرار می گیرند تا برای جهت یابی و انجام وظیفه به عنوان سگ گارد آماده باشد. این کار مانند جراحی دم در برخی کشورها غیر قانونی است. جراحی گوش ها معمولا در سن 7 تا 9 هفتگی انجام می شود. جراحی هایی که بعدر از 12 هفتگی انجام می شود معمولا درصد پایینی از موفقیت در ایستاده بودن گوش ها دارند. بعضی از پرورش دهنگان ترجیح می دهند که این عمل را انجام ندهند به این دلیل که برای حیوان درناک است و بعضی اعتقاد دارند که در جهت یابی و هوشیاری حیوان اختلال ایجاد می کند.



دم و گوش طبیعی و بدون عمل جراحی در دوبرمن پینچر




خلق و خو
دوبرمن پینچر به منظور درنده خویی و بدون ترس بودن برای محافظت و فرمان برداری از صاحب خود پرورش یافته است. این ویژگی ها (درنده خویی و بدون ترس بودن) این نژاد را سگ خوبی برای محافظت شخصی ، سگ پلیس و گارد قرار داده اگر چه این خوصیات باعث می شود که این نژاد قوانین همنشینی با انسان را خوب فرا نگیرد.
در دهه های اخیر پوشش بدن کوتاه و هوش دوبرمن پینچر این نژاد را سگی مطلوب برای هم خانه شدن با انسان کرده است. اگرچه به اشتباه به عنوان سگی درنده معروف شدند ولی در حقیقت بسیار وفادار هستند. آنها به راحتی محافظت و فرمانبرداری از صاحب خود رو یاد می گیرند.
شواهدی وجود دارد که دوبرمن پینچر شمال آمریکا آرامتر از نمونه اروپایی آن است و این به دلیل استراتژی تکثیر و پرورش آنها در آمریکای شمال است. به خاطر این اختلاف استراتژی در تکثیر و پرورش نسل های متفاوت از دوبرمن دارای ویژگی های متفاوت هستند. همچنین گفته شده دوبرمن آمریکای شمالی نجیب تر با وفاتر و باهوش تر است.



مشکلات سلامتی
به طور میانگین دوبرمن پینچر 10 تا 14 سال عمر می کند. بیماری های سرطانی در این نژاد به کررات دیده شده. بیماری های جدی و معمول این نژاد عبارتنداز: cervical vertebral instability (CVI)
prostatic disease dilated cardiomyopathy
von Willebrand's disease

بیماری های غیر جدی و معمول این نژاد عبارتنداز :
hypothyroidism
hip dysplasia

مطالعات نشان داده که این نژاد بیشتر از سایر نژاد ها از بیماری های پروستات رنج می برد. مانند: عفونتهای باکتریای پروستات ، کیست پروستات ،benign hyperplasiaوprostatic adenocarcinoma
عقیم کردن حیوان می تواند این بیماری ها را کاهش دهد.

Dilated cardiomyopathy بزرگترین عامل مرگ در دوبرمن پینچر است. این بیماری در این نژاد بیش از سایر نژادها دیده می شود. بیش از 40 درصد از تشخیص های این بیماری مربوط به این نژاد و 13 درصد مربوط به نژاد جرمن شپرد است. این بیماری در اکثر موارد کشنده است و در 50 درصد از موارد مرگ ناگهانی و ناشناخته را به همراه دارد.




تاریخچه
دوبرمن پینچر برای اولین بار در سال 1890 در شهر Apolda در ایالتThüringiaدر آلمان توسطKarl Friedrich Louis Dobermannپرورش یافت.


لویس دوبرمن مسئولیت خطرناک جمع اوری مالیات را در شهرApoldaبر عهده داشت و همچنین دسترسی به محل پرورش سگ های این شهر داشت و به نژاد های زیادی دسترسی داشت. هدف او بوجود آوردن نژادی برای محافظت در حین کا رکردن و جمع آوری مالیت در مقابل سارقان بود. سگ مورد نظر او ترکیبی از قدرت ، وفاداری ، هوش و درندگی بود.
بعد ها Philip Grueningو Otto Goeller کارهای لویس دوبرمن را ادامه دادند تا به نژادی که امروز شاهد آن هستیم رسیدند.


پرورش دهندگان اعتقاد دارند که این نژاد از ترکیب نژداهای زیادی بوجود آمده که چندین مورد آن عبارتنداز:
the German Pinscher, the Beauceron, the Rottweiler, the Thuringian Sylvan Dog, the black Greyhound, the Great Dane, the Weimaraner, the German Shorthaired Pointer, the Manchester Terrier and the Old German Shepherd Dog

ترکیب دقیق از نژاد های استفاده شده امروزه ناشناخته است. تنها مدارک باقی مانده نشان از ترکیب دو نژاد Greyhoundو Terrier Manchester دارد. همچنین اعتقاد وسیعی وجود دارد که مخزن ژنی دوبرمن از ژرمن شپرد قدیمی نشات می گیرد.

کتابی با عنوان"The Dobermann Pinscher" نوشته یPhilip Greunig که در سال 1939 منتشر شده شامل مطالعات زیادی از چگونگی بوجود آمدن این نژاد است.



بر گرفته از دانشنامه انگلیسی ویکیپدیا
مترجم: سینا سرمدی

[شاهرخ ایلخانی]