به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، بی تردید، هیچ یک از ما علاقه ای به تنفس دود اگزوز یک موتور بنزینی و یا دیزلی نداشته و یافته های دانشمندان نشان می دهد زنبورهای عسل نیز از این شرایط مستثنی نیستند! مطالعه اخیر که در نشریه "ساینتیفیک ریپرتس" منتشر شده، نشان داده است توانایی زنبورهای عسل برای یافتن گل ها هنگامی که در معرض مواد شیمایی سوخت دیزل منتشر شده در هوا که به نام "اکسیدهای نیتروژن" شناخته می شوند، قرار می گیرند از بین می رود. دانشمندان نتایج این مطالعه را نشانه دیگری در زمینه اهمیت کنترل کیفیت هوا عنوان کرده اند.


به گفته دکتر "تریسی نیومن"، عصب شناس از دانشگاه ساتمتون و یکی از دانشمندان حاضر در این مطالعه، تا پیش از این، ما از آثار آلاینده های موجود در هوا بر سلامت انسان آگاه بودیم و اکنون شاهد آن هستیم که آثار این آلاینده ها به مرزهایی فراتر از سلامت انسان رخنه کرده و حیات وحش را نیز تحت تاثیر قرار می دهند.


تیم پژوهشی طی این مطالعه در پی شناسایی و تعیین آثار شیمایی آلودگی بر حشرات گرده افشان بوده و برای انجام این کار پروژه ای پژوهشی را طراحی کرده که دارای دو جنبه بوده است. ابتدا، آنها عطر گل را تهیه کردند. دانشمندان از یک ژنراتور دیزلی برای ایجاد ترکیب هوا و دود که شرایط هوا در جاده ای شلوغ را شبیه سازی می کرد، استفاده کرده و سپس رایحه گل به این ترکیب اضافه شد.
بر همین اساس، دانشمندان دریافتند که دو جز از ترکیب بوی گل از بین می روند. این دو جز از دست رفته به صورت شیمیایی با مونو اکسید نیتروژن که به نام NOx و یا خروجی اگزوز دیزل نیز شناخته می شود، واکنش می دهند. پس از آن که دانشمندان آلودگی شیمیایی که بر شیمی بوی گل اثرگذار است را تعیین کردند، مرحله دوم پژوهش را آغاز کردند که تعیین چگونگی واکنش زنبورها به این تغییرات بود.


برای انجام این کار آنها نمونه کوچکی از "تست پاولوف" را برای زنبورها ایجاد کرده و به آنها پیوند ترکیب عطر گل شیمیایی ایجاد شده توسط آنها با مایع شیرین را آموزش دادند. زنبورها هنگامی که مایع را می نوشند زبان خود را همانند هنگامی که شهد می نوشند، بیرون نگه می دارند. از این رو، پس از چند آزمایش زنبورها زبان خود را به محض استشمام ترکیب بوی گل بیرون نگه خواهند داشت.
دانشمندان با استفاده از زنبورهای آموزش دیده، آزمایشی را برای بررسی واکنش آنها به ترکیبی که در آن مونو اکسید نیتروژن قرار داشت، ترتیب دادند. در نتیجه، آنها متوجه شدند پس از تخریب مواد شیمیایی ترکیب بوی گل به واسطه مونو اکسید نیتروژن، زنبورها هیچ واکنشی به استشمام بو نداشته و زبان خود را بیرون نمی آورند.


این مطالعه یکی از نخستین نمونه هایی است که اثرات آلودگی بر زنبورهای عسل فراتر از عواملی مانند آفت کش ها را مورد بررسی قرار می دهد. در حقیقت، زنبورهای عسل در معرض دامنه گسترده تری از آلاینده ها قرار گرفته اند. بر همین اساس، اثر و همکاری بالقوه این آلاینده ها با آفت کش ها باید مورد مطالعه قرار بگیرد.


به گفته تیم پژوهشی، این یافته ها می تواند پیامدهای جدی برای چرخه تامین غذای جهانی داشته باشد زیرا زنبورهای عسل گرده افشانی 70 درصد از مواد غذایی در سراسر جهان را انجام می دهند که حدود 35 درصد از تامین غذای جهانی را شامل می شود.
این در شرایطی است که جمعیت زنبورهای عسل طی یک دهه گذشته به واسطه وضعیتی به نام "اختلال نابودی کلنی"، با گسترش استفاده از آفت کش ها و دیگر مواد تولیدی توسط انسان در ارتباط است، کاهش چشمگیری داشته، اما همچنان مطالعات جامع و دقیقی در این زمینه صورت نگرفته است.