- درحالی که اغلب حیوانات تصور میکند استتار، پوست سخت و درندگی بهترین دفاع در حیات وحش است، 5 گونه هستند که میدانند بوی بد بهترین شیوه دفاع در برابر هر مهاجمی است!

هیچ چیزی مثل بوی بد نمی تواند دیگران را فراری دهد. حتی حیوانات هم این را می دانند! بسیاری از حیوانات تا اندکی بوی بسیار بد حس میکنند، پا به فرار میگذارند و پنج گونه جانوری این موضوع را بهتر از هر جنبده دیگر روی زمین درک کرده اند.

کرکس



کرکسها با قدرت استفراغ آشنا هستند. آنها لاشخورهایی هستند که مهمانی خود را بر روی گوشت فاسد حیوانات مرده برگزار می
کنند. (البته آنها با پاک کردن محیط زیست و مناظر طبیعی از لاشه ها و باکتریهای موجود در این لاشه ها برای ما انسانها خیلی هم مفیدند).

زمانی که کرکسها احساس خطر میکنند، استفراغ میکنند تا بوی بد لاشه های خورده شده بلند شود و مهاجمان فرار را بر قرار ترجیح دهند. قی کردن به کرکس مجال پرواز و دور شدن سریع را خواهد داد و آن ماده متعفنی که به جا می گذارد خاری است به چشمان دشمن متجاوز. معمولا این روش موثری است، مگر اینکه مهاجم پرروتر از این حرفها باشد.

صاریغ




با توجه به این که صاریغ ها میتوانند خود را به مردن بزنند، تولید بود بد انتخاب اول آنها نیست. این حیوان گاهی چندین ساعت با زبان آویزان دراز میکشد تا شکارچی مرگ او را باور کند و در جای دیگری به دنبال غذای تازه بگردد. حتی اگر حمله چندین بار تکرار شود، باز هم آنها مثل مجسمه سر جای خود میمانند.

این بازیگران بینظیر که حتی لیاقت دعوت شدن به هالیوود را هم دارند، برای طبیعیتر شدن بازی خود،

بوی زننده جانوران مرده را هم از خود ساطع میکنند.

هوآتزین



برای ملاقات با یکی از بزرگترین خوانندگان، رقصندگان و نمایشگران دنیای پرندگان باید بینی خود را مسدود نگه دارید؛ چرا که این پرنده فکر میکند گاو است! این پرنده هواتزین نام دارد و بویی مانند کود گاوی تازه تولید میکند.


غذای غالب این حیوان برگ است و تنها پرنده ای شناخته شده ای است که همانند گاو از روش تخمیر برای هضم استفاده میکند. این فرایند منجر به تولید بوی بدی میشود و این پرنده را شایسته نام پرنده بدبو میکند. آوازه بوی بد این پرنده چنان در حیات وحش پیچیده که هیچ موجودی تمایلی به شکار و خوردن گوشتش ندارد.

هزار پا


هزارپاها موجودات حقه بازی هستند. درست است که به کرم شباهت دارندد، اما حتی حشره هم نیستند. آنها جزو مفصل داران هستند و هم خانواده خرچنگ و عنکبوتها. اما با وجود ظاهر ترسناکشان، برگ میخورند و انسانها را نیش نمیزنند.

یکی از شیوه های دفاعی هزارپاها در مقابل شکارچیان متعددی که به دنبال آنها هستند (منجمله مارمولکها و پرندگان)، به خود پیچیدن به صورت یک توپ است. برخی از آنها اسپری دفاعی مهلکی را آزاد میکنند که میتواند پوست و چشم را آزار دهد و بوی وحشتناکی هم دارد.

گفته میشود که هزارپاها 30 نوع ترشح متفاوت شیمیایی دارند و بستگی به شانستان دارد که با کدام یک مواجه شوید. یکی از آنها سیانید هیدروژن است. نوعی دیگر نیز بنزوکویینون را آزاد میکند که میتواند دست شما را لکه دار کند.در واقع مواد ترشحی دفاعی آنها برای مقابله با حیوانات کوچکتر است، اما اگر در مقابله با یک انسان، چنین کاری انجام دهند، تنها کاری که فرد باید انجام دهد، شست و شوی دستانش است.

خرگوش دریایی


خرگوشهای دریایی جانورانی خوشمزه ولی سمی هستند و به همین دلیل مطبوع ترین منو در زنجیره غذایی دریایی محسوب نمیشوند. با این وجود این نوع خرگوش دریایی، روش دفاعی زیرکانه ای در تولید بوی بسیار بد دارد که در تضاد با همتاهای بوداری است که پیش از این با آنها آشنا شدید.

خرگوش دریایی جوهر ارغوانی لزجی را ترشح میکند که گوشت این حیوان را برای صیادش بی مزه تر میکند.محققان دریافته اند که خرچنگهای دریایی که با جوهر خرگوش دریایی آغشته شده اند رفتارهای مضطربانه ای همانند تکان دادن دم و ساییدن قسمتهایی از دهان را نشان داده اند.

تحقیقی با استفاده از خرچنگهای خاردار به عنوان شکارچی، نشان داده که رنگ جوهر خرگوش دریایی گیرنده شیمیایی خرچنگ را مسدود میکند و خرچنگ نمیتواند غذای خود را بو بکشد. به عبارت دیگر خرگوش دریایی بینی دشمنان خود مسدود میکند بنابراین آنها طعمه را نمیتوانند تشخیص دهند.