کوه کرنا، 4350 متر

نام فارسی : کوه کرنا


موقعیت جغرافیایی : قله کرنا واقع در بخش لاریجان از استان مازندران بر روی یال جنوب جنوب شرقی دماوند در شمال آبادی آبگرم و رینه قرار گرفته است.

بررسی توپوگرافی قله : علیرغم نمای عمومی و یکپارچه قله دماوند که به صورت مخروطی بزرگ است، بر روی یال های متفاوت آن قله ها و برج های صخره ای بزرگی خودنمایی می کند که فقط با بررسی بیشتر می توان به آنها دست یافت. قلل کرنا بر روی یال جنوب، جنوب شرقی دماوند قرار دارد که از طریق یال های بزرگ و طولانی اش به رینه و آبگرم و ملارد منتهی می شود.

ویژگی خاص : از جمله مهمترین ویژگی کرنا یخچال بزرگی است که در قسمت شمالی آن قرار دارد.

مسیر صعود به قله : برای صعود به قله 4350 متری کرنا می باید از آبادی یا بهتر بگوییم بخش بزرگ رینه که مبدأ جنوبی صعود به قله دماوند است و پس از پادگان آن با عبور از دره رودخانه ای کوچکی از طریق یالی بلند و مرتفع به سمت شمال شرقی ادامه راه دهیم.مسیر از میان سنگ های کوچک و بزرگ آتشفشانی، بوته های علف و دشت های پر از لاله های سرخ رنگ ارتفاع می گیرد. یالی که ما بر روی آن قرار داریم با شیب ملایمی در امتداد دره ای ریزشی به بالا امتداد می یابد

(1) پس از مدتی به طور ناگهانی یال ارتفاع قابل ملاحظه ای می گیرد و با قوس بلندی بطور کامل به سمت شرق منحرف می شود باد سردی به شدت می وزد. به مرز برف های نزدیک می شویم. غول بزرگ دماوند و ساختار یال های آن بر مسیر سایه افکنده است. بر سردی هوا افزوده می شود. و این خبر از ورود به مرز 4000 متری می دهد. بر بلندای صخره ای کوچک استراحت کرده و مجدداً مسیر نهایی را به سمت شاخک نوک تیز کرنا ارتفاع می گیریم. و حال بر فراز آن در بالای دره ملارد ایستاده ایم. منظره یخچال بزرگ جنوب شرقی دماوند و یال صخره ای شمال جنوب شرقی با برج های سنگی آن دیداری فراموش نشدنی است. بهترین زمان برای صعود به قله کرنا خرداد ماه می باشد.

وضعیت قله در زمستان : بواسطه حجم سنگین برف در شمال رینه و جناح جنوبی دماوند صعود به قله با برفکوبی سنگین در حالی ادامه می یابد که باد شدید غربی بر روی آن جریان دارد. شدت وزش باد در ارتفاع 4100 متری به اوج خود می رسد و نشانه آن پدیدار شدن یال های خاکی در زمستان است. باد به کلی جناح غربی کرنا را از برف جاروب می نماید. صعود به قله مستلزم آشنایی با منطقه و پرچم راهنما برای مسیریابی و وسایل کافی زمستانی است.

منبع:کويرها و بيابان هاي ايران