به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، مطالعه ای که اخیرا در نشریه "نیچر کلایمت چنج" به چاپ رسیده نشان می دهد افزون بر خطرات زیست محیطی مرتبط با افزایش دمای جهان که تا پیش از این شناسایی شده بودند، جابجایی در تغییرات طبیعی شیمیایی آب اقیانوس ها نیز به فهرست مذکور افزوده شده است.

افزایش دمای آب اقیانوس ها که ناشی از افزایش دمای اتمسفری است، چرخه های دی اکسید کربن، نیتروژن و فسفر پهنه های آبی جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابر اعلام پژوهشگران، دلیل این مساله با اثر دمای آب بر فیتوپلانکتون ها، موجودات گیاه مانند میکروسکوپی که در اقیانوس ها ساکن هستند، در ارتباط است.

به رغم اندازه کوچک، فیتوپلانکتون ها که برای تکثیر و رشد به فرآیند فتوسنتز وابسته هستند، نقشی کلیدی در زیست بوم هایی که در آنها یافت می شوند، ایفا می کنند. به گفته "توماس ماک"، از دانشگاه آنجلیا شرقی و پژوهشگر ارشد مطالعه اخیر، فیتوپلانکتون ها از جمله ریزجلبک ها به طور طبیعی نیمی از دی اکسید کربن اتمسفری را جذب می کنند.
همان گونه که این موجودات برای کنترل شرایط آب و هوایی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند، نقشی کلیدی در تولید اکسیژن کافی برای تنفس انسان ایفا می کنند. همچنین، اساس زنجیره غذایی برای آبزیان دیگر را تشکیل داده و بر همین اساس، در تامین امنیت غذایی جایگاه ویژه ای دارند.

در شرایطی که مطالعات پیشین تغییرات تنوع و بهره وری فیتوپلانکتون ها را به واسطه گرمایش جهانی نشان داده بودند، هیچ کدام از آنها ارتباط بین دماهای بالاتر و چرخه شیمیایی در ارگانیزم ها را نشان نداده بودند. ماک و همکارانش از طریق توسعه الگوهای رایانه ای موفق به شناسایی این رابطه شده و سپس از آنها برای ایجاد الگوی زیست بوم جهانی با در نظر گرفتن دماهای آب اقیانوسی و یک و نیم میلیون توالیDNA پلانکتون جمع آوری شده از نمونه ها و داده های بیوشیمیایی استفاده کرده اند.

بر اساس داده های کسب شده، پژوهشگران کشف جالب توجه ای انجام داده اند که از طریق تاثیر بر تولید ریبوزوم، دما نیز به میزان مواد مغذی و نور بر چرخه ریزجلبک دریایی تاثیرگذار است. در دماهای بالاتر، ریزجلبک دریایی در مقایسه با دماهای پایین تر، ریبوزوم کمتری تولید می کند. ریبوزوم ها به هم پیوسته و تشکیل بلوک های پروتئین در سلول ها را می دهند. آنها غنی از فسفر بوده و اگر کاهش یابند تولید نسبت های بالاتر نیتروژن در مقایسه با فسفر را در پی خواهند داشت. در نتیجه، تقاضا برای نیتروژن در اقیانوس ها افزایش می یابد.

به گفته ماک، تا آنجا که به شرایط آینده مربوط می شود، این مساله به شیوع بیشتر جلبک سبز-آبی که "سیانوباکتری" نام دارد، منجر خواهد شد که نیتروژن اتمسفری را ثابت می کند.