افشین پورنعمت فرزانه، مجری طرح در گفت وگو با (ایسنا) اظهار داشت: فیلمهای زیست تخریب پذیر به فیلمهایی اطلاق میشود که در چرخه طبیعت توسط آنزیمهای زیست تخریبی طی حداکثر 12 ماه تجزیه شده و به طبیعت باز میگردند در حالی که زیست پلیمرها 300 تا 500 سال در طبیعت باقی میمانند.

مواد پایه و اولیه از مواد زیست تخریب پذیر نظیر ساقه گندم، برنج، برگ، ساقه ذرت و انواع ضایعات تبدیل کشاورزی است که جایگزین مناسبی برای مواد پلیمری مشتق شده از نفت هستند. به گفته وی، این فیلمها علاوه بر کاهش آلودگی های زیست محیطی به سرعت در طبیعت تجزیه شده و همچنین کاهنده مشکلات بهداشتی و عامل کنترل و پیشگیری از امراضی نظیر سرطانهای ناشی از مصرف پلاستیک در بسته بندی مواد غذایی هستند.

پورنعمت فرزانه در خصوص خاصیت آنتی باکتریال این فیلمها خاطرنشان کرد: عصاره گیاهان بومی را به عنوان افزودنی آ نتی باکتریال در فیلمهای تولیدی انتخاب کرده و با افزودن این مواد طیفی از بیوپلیمرهای آنتی باکتریال را تولید کردهایم. وی افزود: این خاصیت آنتی باکتریال موجب میشود که باکتریهای موجود در مواد غذایی که در داخل این فیلمها قرار میگیرند از بین بروند.

یکی از این باکتریها سالمونلا است که موجب مسمومیتهای شدید غذایی میشود. به گفته این پوهشگر برای تولید این فیلمهای هوشمند آنتی باکتریال از فناوری کاستینگ در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شده است و در حال حاضر در بسته بندیهای مواد غذایی به فراوانی مورد استفاده قرار میگیرد.
پورنعمت در خصوص موارد استفاده از این فیلمها تصریح کرد: کاربرد عمده این فیلمها در صنایع غذایی است که برای بسته بندیهای هوشمند و افزایش عمر مفید مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرد. این فیلمها همچنین در فیلترهای سیگار، کارخانه های صنعتی و وسایل پزشکی مانند باندهای زخم قابل استفاده است.

وی با بیان این که از ویژگیهای مهم این بیوپلیمرها میتوان به شفافیت بالا و استحکام و مقاومت به ضربه، خواص مکانیکی خوب، الاستیک بودن، ثابت دی الکتریک بالا (افزایش انتقال الکترونها)، مقاومت درباره طیف وسیعی از مواد شیمیایی و حلالها به ویژه هیدروکربنها اشاره کرد، تصریح کرد: این فیلمها با توجه به نیاز مصرف کننده، پایداری حرارتی بالایی از 60 تا 115 درجه سانتیگراد دارند و صددرصد عاری از مشتقات نفتی هستند.