با هر 10 متری که انسان به زیر آب فرو می*رود، فشار آب حدود یک اتمسفر افزایش پیدا می*کند. تنها در عمق 3 متری زیر آب، دیافراگم انسان توان کافی برای پر کردن شش*ها از هوا ندارد. برای از بین بردن این مشکل، لباس*های ویژه*ای برای غواصی طراحی شده*اند که هوایی با این فشار آب را در اطراف بدن برای فرد تأمین می*کند. این لباس تا عمق 60 متری هوای مورد نیاز انسان را تأمین می*نماید، اما فراتر از این عمق، اکسیژن فشار قوی، برای فرد سمی و خطرناک می*شود. برای فرو رفتن در اعماق بالاتر لازم است که اندکی از غلظت گاز اکسیژن کم کنید و در عوض قسمتی از آن را با هلیوم که گازی بی*اثر می*باشد جایگزین نمایید. این گاز با هیچ یک از قسمت*های داخلی بدن واکنش نشان نمی*دهد و همین موضوع باعث ایجاد مسمومیت می*شود.
در واقع مشکل اصلی آن است که انسان نمی*تواند در این عمق، گازهای مورد نیاز برای تنفس خود را به شکلی ایمن تنظیم نماید و همین مسئله باعث ایجاد محدودیت*هایی برای فرو رفتن انسان در آب می*شود. در نهایت فشار آب باعث می*شود که آنزیم*های داخل بدن شکل مولکولی خود را از دست بدهند و همین موضوع فرایند متابولیکی بدن را مختل می*کند. بالاترین رکورد ثبت شده پرش در آب با استفاده از لباس معمولی شنا حدود 330 متر می*باشد، این در حالی است که گونه خاصی از نهنگ*ها می*توانند تا عمق 3 کیلومتری در آب فرو روند. در کارخانجات کنسرو*سازی، قوطی*های کنسرو حاوی گوشت در معرض فشاری معادل عمق 60 کیلومتری قرار گرفته و استریلیزه می*شوند. بنابراین فشار کشنده می*تواند بین 3 و 60 کیلومتر باشد. عمیق*ترین بخش اقیانوس حدودا 11 کیلومتر است
منبع:ای تی رسان