اسم علمی: Aloe variegata

گیاهی است آبدار و گوشتی به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر و دارای برگهای ضخیم و نیزه ای به طول ۱۲ سانتیمتر که دارای نوارهای سفید و سبز تیره عرضی میباشد.لبه برگهای آن دندانه دارد است و گلهایی به رنگ نارنجی روشن، به شکل گل آذین و به طول ۳۰ سانتیمتر دارد، این گلها در اوائل بهار ظاهر می شوند. سابقه ی بسیار درخشانی دارد در ایران ده ها گونه آن کشت و کار میشود



نیازها
نور:این گیاه به نور متوسط تا شدید نیاز دارد

دما:به درجه حرارت متوسط یعنی در شب حداقل 10-15 درجه سانتی گراد و در روز حد اکثر 18-24 درجه نیاز دارد

آبیاری: 2بار در هفته و به صورت نامنظم و درمواقع رشد و نمو و گل دهی نیاز آبیاری مرتب و منظم دارد در مواقع رکود و زمستان نیاز به آبیاری کمی دارد گلدان باید زه کشی خوبی داشته باشد

رطوبت :رطوبت نسبی کم نیاز دارد

خاک مناسب:به خاک قلیایی احتیاج دارد.مخلوطی از یک قسمت خاک برگ و دو قسمت ماسه، خاک مطلوبی برای رشد گیاه فراهم می نماید

تغذیه: بهتر است تغذیه در فصل پاییز صورت بگیرد کود مورد نیاز را هر دو هفته یکبار به مقدار ۳ گرم در لیتر استفاده شود

تکثیر :از طریق کاشت بذر و پاجوش امکان پذیر هست این گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان ، زمانی که پاجوشهایی را تولید کرده از گلدان بیرون آورید و پاجوشهایی را که شروع به تشکیل فرم روزت نموده اند به آرامی از پایه مادری جا کنید دقت کنید ساقه را نشکنید و پا جوشها همراه با ریشه زیاد جدا کنید. سپس آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی بکارید و در نور مناسب قرار دهید تا ریشه دهی انجام شود. دما را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را نسبتا مرطوب نگاه دارید.

تعویض گلدان:میتوان هر 7-8 سال در یک گلدان باشند

منبع:اینترنت. گلهای آپارتمانی و شاخه بریدنی تالیف مهندس داریوش شیراوند و مهندس فروزان رستمی