سبزپرس – گروه محیط دریایی؛ لیلا مسروری: بار دیگر گلوله های نفتی موسوم به «تاربال» در بخش های مختلفی از پهنه نوار ساحلی استان گیلان مشاهده شدند.

به گزارش سبز پرس، این آلاینده های نفتی همراه امواج از اواخر هفته گذشته به ساحل آمدند.
یکی ازمحلهایی که تاربال ها به تعداد چشمگیر و در اندازه های درشت به چشم می خورد، ساحل منطقه «سنگاچین» در هفت کیلومتری غرب انزلی بود که متعاقب تماس اهالی، اداره کل بنادر و دریانوردی برای جمع اوری این گلوله های نفتی اقدام کرد.
«فرهاد منتصر کوهساری»، مدیر کل بنادر و دریانوردی استان گیلان در گفتگو با سبزپرس گفت: اگرچه بر طبق معاهدات موجود فقط مدیریت آلودگی از جمله آلودگی نفتی در دریا به سازمان بنادر و دریانوردی مربوط است؛ با این وجود اینبار هم برای رفاه حال اهالی، اداره کل بنادر و دریانوردی با استخدام پیمانکار اقدام به جمع آوری تاربال ها کرد.
کوهساری افزود: جدا از پایش های مداومی که داریم، جهت بررسی هرچه دقیق تر وضعیت این گلوله های نفتی، برنامه پایش ویژه را در طول سواحل استان گیلان در دست داریم.
وی در پاسخ به این سوال که «منشا این گلوله های نفتی کجا و چیست» گفت: پاسخ به این سوال ساده نیست و یقیناً بررسی های دقیق تر را می طلبد. در این مورد هم منبع آلودگی هنوز ناشناخته است، اما طبق تجارب کارشناسان منطقه خزر، گمانه زنی ها منشا اصلی بروز آلودگی های این چنینی در خزر را، ناشی از تاسیسات نفتی جمهوری آذربایجان می دانند؛ چراکه این کشور با داشتن بیشترین تعداد حلقه های چاه نفت، تاسیسات قدیمی و حتی متروکی دارد که احتمال نشت از آنها زیاد ارزیابی می شود.
تاربالها در پارک ملی بوجاق
فعالان محیط زیست کیاشهر نیز از رویت این گلوله های نفتی در پهنه ساحلی «کیاشهر» دربخش غربی و شرقی «سپید رود» از جمله در محدوده پارک ملی بوجاق خبر می دهند.

تاربال چیست؟
معمولاً رویت تاربال در سواحل از اولین هشدارهای بروز آلودگی نفتی است و اهمیت گلوله های نفتی یا تاربال به سبب همین هشدار دهندگی است.
طبق تعاریف موجود، نفت خام یا نفتی که به طور تصادفی از تاسیسات، دکل های نفتی، لوله ها، تانکرها و... وارد دریا می شود، در اثر عوامل جوی و تابش خورشید و تبخیر اجزای سبکتر، تغلیظ شده و حالتی قیر گونه به خود می گیرد که جریان باد و امواج آنها به صورت توده در آورده و به ساحل می راند.
ماندگاری تاربال نیز در ساحل، تابع عوامل مختلفی از جمله نوع و جنس ساحل است. این توده ها نسبت به تغییرات جوی مقاوم اند و گاه ممکن است با لایه ایی از ماسه پوشیده شده و از دید خارج شوند.
در عین حال تاربال در برابر آفتاب تبدیل به توده ایی چسبناک می شود که در صورت چسبیدن به هر جسم ثانوی از اعم کفش یا پا و بدن شناگران، جداسازی آن بسیار دشوار است و به همین دلیل، اغلب موجب نگرانی پلاژداران، به ویژه در فصل تعطیلات و شنا است.
در تابستان سال 88 نیز حجم عظیمی از تاربال ها به میزان 14 تن به سواحل گیلان رسیده بود که به طور کامل توسط اداره کل بنادر و دریانوردی گیلان جمع آوری شد.
اما آنچه در این مورد در خور توجه است، لزوم اقدام کشورهای منطقه در خصوص پیشگیری این موارد است.
در حال حاضر تمامی کشورهای حوزه دریای خزر، کنواسیون تهران (حفاظت از محیط زیست دریای خزر) را پذیرفته اند و متعهد به انجام اقداماتی برای مقابله با پدیده آلودگی نفتی هستند.

وجود تاربال ها در سواحل تنها یک نشانه است که باید جدی گرفته شود تا تجارب ناخوشایند بروز آلودگی نفتی در این دریاچه بسته، کشورهای منطقه را غافلگیر نکند.

عرصه پاکسازی شده