منطقه حفاظت شده تنگ سولک

نام انگلیسی : Tang-e Soolak protected area
نام فارسی : منطقه حفاظت شده تنگ سولک
این منطقه کوهستانی ، تپه ماهوری و دشتی واقع در استان کهگیلویه و بویر احمد با مساحت 2325 هکتار در سال 1378 حفاظت شده اعلام شد دامنه ارتفاعی 900 تا 2200 متر ، دما و بارندگی متوسط سالیانه 17 درجه سانتی گراد و 550 میلیمتر ، منطقه دارای اقلیم مرطوب معتدل نموده اند منطقه از پوشش گیاهی خوبی برخوردار است. با فاصله 40 کيلومتري شمال شهرستان بهبهان از توابع شهرستان بهمئي در حوزه استحفاظي استان کهگيلويه و بويراحمد قرار دارد . اين منطقه گرمسيري و کوهستاني بعنوان منطقه حفاظت شده پيشنهاد شد که اخيرا از طرف شوراي عالي محيط زيست بعنوان منطقه حفاظت شده تصويب گرديده است . اين منطقه زيبا که شامل تنگ سولک و نيمي از تنگه ماغر را تحت عنوان حفاظت شده سولک در بر مي گيرد . علاوه بر آثار قديمي و سنگ نوشته هاي باستاني موجود از دوران اشکاني داراي طبيعتي بديع و استثنايي و چشمه زار و جنگلهاي آن غالبا بلوط و درختان زيباي زربين و از تيپي کوهستاني و صخره اي برخوردار است . اهميت اصلي آن وجود درختان نادر وکمياب زربين بوده که اخيرا از طرف مديريت منابع طبيعي استان عرصه هايي از آن زربين کاري شده است و چندين بنه و آبادي فصلي کوچک بنام آبدولي ، سينه سولک ، چال انجير ، زيرچک( زيرکمر) در اين منطقه موجود است . تعداد شش چشمه دائمي و دو چشمه فصلي در عرصه مذکور وجود دارد که از ميان اين چشمه ها چشمه گوردک از آبدهي قابل توجهي برخوردار و ماوراي بسيار حائز اهميتي جهت وحوش منطقه محسوب مي شود . مختصر باغات موجود انار و ... از اين چشمه و قسمت اعظم آن در قالب خط لوله آب آشاميدني روستاهاي بخش ليکک استفاده مي شود . در حال حاضر آماري قريب به 30 الي 50 هزار اصله از درختان کهنسال و نهال هاي دست کاشت زربين شمال و غرب تنگ سولک را پوشش که اين منظره بسيار بديع چشم هر بيننده اي را خيره مي گردانند. جالب تر از آن وجود حيات وحش بسيار غني از جمله ، کل و بز و پرندگاني چون کبک ، تيهو ، کبوتر جنگلي و چاهي و انواعي از کلاغها در اين منطقه بصورت مشهود موجود است . بايد اذعان نمود اين محدوده 2000 هکتاري شرايط بسيار حائز اهميتي به عنوان آثار طبيعي ملي را دارا مي باشد و تنها جاده خاکي ماشين رو بطول تقريبي 4 الي 5/5 کيلومتر تا محل روستاي آبدولي در قلب تنگ سولک ادامه دارد . از طرفي منطقه مذکور از نقطه نظر پوشش گياهي داراي گياهان دارويي و خوراکي وزينتي حائز اهميتي از قبيل بن سرخ ، حلپه، تره ، کارده ، آب اندول ، بومادران ، پشموک ، کنگر ، گل لاله سرنگون ، آويشن و ... جنگلهاي پرپشتي از بلوط و ساير گونه هاي متفاوت اين محدوده را در گرفته است .