کلرامفنیکل

[mohsen.icehot]

كلرامفنيكل chloramphenicol


كلرامفنيكل یک آنتیبیوتیک باکتریواستاتیک است که از طریق پیوندبرگشت ناپذیر با ریبوزوم باکتریها بیوسنتز پروتئین را مهار میکند.دارويي است كه بیشتر بر عليه باكتريهاي گرم منفي بكار مي رود. كلرامفنيكل يك قارچ كش نيز هست و عليه قارچ ايكتيوفونوس ichthyophonus موثر است و همچنین كلرامفنيكل يك تك ياخته كش نيز بوده و ميتواند ايكتيوفيتريوس را نابود كند و از طریق تزریق مستقیم یا جذب در آب استفاده می شود.
يكي از بزرگترين خطرات مصرف كلرامفنيكل اين است كه سبب ايجاد مقاومت دارويي در گونه هايي باكتريايي ميشود .
بسته به نوع بیماری دوز این ماده تغییر می یابد ولی دوز عمومی این ماده 1 گرم در 30 لیتر می باشد.
این ماده را نباید با اریترومایسین و نیتروفوران ها و اکسی تتراسایکلین به کار برد.

[siavashr]

كلرامفنيكل Chloramphenicol:
کلرامفنیکل یک آنتی بیوتیک قوی و بالقوه سمی با طیف اثر گسترده است که باید برای درمان عفونتهای مخاطره آمیز.
کلرآمفینیکل علیه اکثر باکتری های بی هوازی گرم مثبت و منفی و باکتری های گرم مثبت هوازی فعالیت های آزمایشگاهی دارد. با توجه به اثر طیف گسترده ای، خود را به خصوص در بسیاری از پاتوژن های باکتریایی آبزیان و حتی بعضی از انگل ها جا انداخته است. در صورت یافت نشدن این آنتی بیوتیک، سولفات کانامایسین نزدیک ترین جایگزین برای آکواریوم داران است.
کلرامفنیکل بر بسیاری از انواع باکتری ها و همینطور ارگانیسم های دیگر از قبیل کلامیدیا ،اسپیروکت و ریکتزیا (عامل مولد تیفوس) موثر است از میان باکتریهایی که کلرامفنیکل بر آنها موثر است می توان به بسیاری از عوامل پاتوژن مانند کورینه باکتریها ،E.coli هموفیلوس و استرپتوکوک اشاره نمود همچنین استفاده از این دارو برای درمان روتین عفونتهای توصیه شده است. بااین حال کلرامفنیکل بر بیشتر گونه های Pseudomona Aeroginosa اثری ندارد.

مکانیسم اثر:
اثرات باکتریو استاتیک کلرامفنیکل ناشی از مهار سنتز پروتئین در اثر تداخل با ریبوزوم های باکتری می باشد این دارو با روش انتشار تسهیل شده وارد سلول می گردد، مقاومت در برابر کلرامفنیکل در اثر تولید آنزیم های غیر فعال کننده (کلرامفنیکل استیل ترانسفراز) بوجود می آيد.
یکی از دلایل رواج کلرامفنیکل بعنوان یک داروی آنتی باکتریال این است که این دارو بندرت بصورت سیستمیک مورد استفاده قرار می گیرد و بنابراین شانس بروز مقاومت بسیار کم است. امروزه کاربرد سیستمیک کلرامفنیکل بسیار محدود شده است که ناشی از بروز آنمی آپلاستیک و ایجاد آگرانولوسیتوز می باشد.

موارد استفاده:
• درمان عفونت های شدید مانند سپتی سمی و یا زخم های خطرناک
• درمان استسقاء و آب آوردگی شکم
• عفونت های جوش و کورک ها
• پوسیدگی باله و دم
• درمان عفونت های باکتریایی خارجی و جلدی
• جلوگیری از ورم شکمی
• درمان بیماری های آبششی با منشاء باکتریایی
• و درمان بیماری نیبریوس که در اثر عفونت های باکتریایی از جنس ویبریوست که اغلب موجب ناباروری می شود.
• جلوگیری و مهار برخی از بزرگترین بیماری های ویروسی
• درمان رگه های خونی بر روی بدن یا باله.
• استفاده از کلرامفنیکل در مراحل اولیه بیماری های کیسه هوا تاثیر مثبتی دارد.

اشکال دارو:
کلرامفنیکل مهمترین آنتی بیوتیک موضعی است و بصورت محلول نیم درصد و پماد یک درصد موجود می باشد این دارو دارای قابلیت زیادی برای حل شدن در چربی می باشد و در مطالعات حیوانی سطح بیشتری از دارو مشاهده شده است.
این دارو بخوبی و به سرعت از راه گوارش و پس از تزریق عضلانی جذب می شود و به طور گسترده در بافتهای بدن توزیع می یابد.

دوز دارویی:
کپسول: اضافه کردن محتوای یک کپسول 250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
محلول: 20 تا 30 میلی گرم در هر لیتر آب به مدت 10 تا 20 ساعت است. قبل از اضافه کردن به تانک، این دارو را می توان در یک مقدار کمی از الکل اتیل حل نمود. در طول درمان، از فیلترهای اسفنجی و مواد فیلتر تمیز استفاده کنید. لطفا در طول درمان مراقب تانک باشید. درصورت کدر شدن آب، آب تانک را با آب تمیز و هم دما سیفون کنید.
مقدار مصرف در خوراک: افزودن 500 میلی گرم کلرامفنیکل به 100 گرم از خوراک ساخته شده در دو وعده های غذایی به مدت 3 تا 5 روز.

ملاحظات:
• برای درمان ماهی آلوده را از آکواریوم به تانک قرنطینه منتقل و پس از تمیز کردن تانک، زغال اکتیو را از مخزن خارج کرده و درمان را شروع می کنیم.
• از درمان مکرر یا دراز مدت با این دارو باید خودداری کرد.
• تقویت ماهی پس از دوره درمانی برای بازیابی نیروی گذشته با ویتامین ها و تغذیه منظم همواره توصیه شده است.
• مقدار مصرف دارو در صورت ابتلای ماهی به نارسایی کبدی یا کلیوی بایدکاهش داده شود.
• این* دارو ممکن است موجب بروز سندرم های (سیستم های خود ایمنی) گوناگون حتی سندروم های سیستم گوارش در لاروها و نوزادان نسل بعد شود.
• همچنین ممکن است سبب بروز ضعف مغز استخوان، آنمی آپلاستیک و سایر اختلالات خونی که وابسته به دوز هستند، گردد که این عامل موجب می شود ماهی رشد ایده آل را نکند و یا در واقع هرچند که ما مولد خوبی انتخاب کنیم ولی از نظر شیپ و رنگ تولید مطلوبی را نداشته باشیم.

واکنش های جانبی:
اختلالات خونی از جمله آنمی آپلاستیک به طور برگشت پذیر یا برگشت ناپذیر که باعث کاهش تعداد سلول های خونی و در نهایت ضعف و کسلی ماهی می شود.
مشکلات محیطی مانند بروز استرس و ترس، مشکل بینایی، بروز حساسیت های شدید نسبت به داروها و سموم، اختلالات گوارشی که ماهی مستعد ابتلا به آب آوردگی شکمی (استسقاء) و یا ورم های شکمی می شود و نارسایی های کبدی.
حال می توانید ببینید که چرا این دارو سال هاست که در تجویزهای انسانی ممنوع شده است.