جونده
همستر ها می توانند خود را بشورند و بذاق دهان ان ها میتواند چند روز یا چند هفته ماندگاری داشته باشد!
به طوری که غذا را چند هفته غذای اذوغه شده را ماندگار میکند. همستر ها موجدات بانمکئ هستن. همستر ها بیماری هائی دارند که بیشتر ان ها مربوط به پر خوریست که اسهال می اورد بیشتر بیماری ها خونی و تنفسی هستن ومیمیرنن البته اگه بهشون توجه نشه.
بعد از به دنیا امدن بچه های خرگوشتان باید خیلی خیلی مراقب ان ها باشید چون متاسفانه میزان مرگ و میر در بچه خرگوش ها بسیار بالا است. اگر دیدید که خرگوش ماده بچه های خود را ترک کرد نگران نشوید.این کار خرگوش ها کاملا طبیعی است و فقط برای شیر دادن به بچه هایشان به طرف ان ها می روند.ان ها معمولا دوبار در روز (غروب و شب)به بچه هایشان غذا می دهند.
بیماری های شایع در چینچیلاها :
شایع ترین بیماری ها در چینچیلاها عبارتند از:بیماری های تنفسی,رشد بیش از حد دندان ها,اسهال و گرما زدگی. علائم بیماری های چینچیلا ها یکی دیگر از بیماری هایی که اغلب چینچیلا ها به ان ها مبتلا می شوند گزش ان ها توسط دیگر حیوانات است که می تواند با حمله سگ و یا گربه به وجود بیاید که باعث به وجود امدن زخم های عمیقی در بدن چینچیلا می شوند.
همیشه توصیه شده که اگر سگ و یا گربه در خانه دارید هرگز چینچیلایی را خریداری نکنید.برخی از این چینچیلا ها که مورد حمله و گزش سگ و گربه قرار می گیرند جان خود را از دست داده اند.گزارش شده است که طی گزش ,سگ و گربه میکروب ها و باکتری هایی را وارد بدن چینچیلا ها می کنند که برایشان کشنده است و بعد از مدتی ان ها را از پا در می اورد.
بیماری های تنفسی نیز اغلب در چینچیلا ها دیده می شوند.در موارد حاد, بیماری های تنفسی ممکن است به پنومونی (ذات اریه) منجر شوند.علائم بیماری پنومونی عبارتند از:بی اشتهایی,بی حالی,مشکل در تنفس,ترشحات بینی و تورم غدد لنفاوی.
همه ما می دانیم که دندان های جوندگان مرتبا در حال رشد هستند.اگر دندان های ان ها بیش از اندازه رشد کنند دهان و فکشان حالتی غیر عادی پیدا می کند و شما می توانید با چک کردن دهان ان ها به راحتی به این موضوع پی ببرید.
رشد بیش از حد دندان ها در چینچیلا باعث سرازیر شدن اب دهان,بی حسی دهان,بی اشتهایی و افسردگی می شود و شما باید خیلی سریع به دامپزشک مراجعه کنید.
اسهال:اسهال در چینچیلاها یک بیماری نیست بلکه علامت بیماری های خطرناک است.دستگاه گوارشی جوندگان بسیار بسیار حساس است و چینچیلا ی شما می تواند به راحتی به اسهال دچار شود. تغییرات زیاد در رژِیم غذایی,فیبر زیاد و یا کم غذا,زیاد بودن پروتئین و چربی غذا و... می توانند باعث اسهال شوند.
اگر دیدید که چینچیلای شما مبتلا به اسهال شده است سریعا به دامپزشک مراجعه کنید. گرما زدگی در بسیاری از جوندگان و مخصوصا چینچیلا ها شایع می باشد. ان ها خیلی سریع دچار گرما زدگی می شوند و گرما زدگی حتی می تواند منجر به مرگ ان ها شود.
علائم گرما زدگی عبارتند از:بی حالی,با دهان باز نفس کشیدن و بیهوشی.
بیماری های چینچیلا چگونه درمان می شود؟
گزش توسط دیگر حیوانات:جای زخم روی بدن چینچیلا می تواند به باکتری الوده شود و کشنده باشد.شما باید فورا چینچیلایتان را نزد دامپزشک ببرید.اگر جای زخم خیلی عمیق نباشد با شستن جای زخم و انتی بیوتیک مناسب بهبود خواهد یافت مشکلات تنفسی نیز اگر خیلی خیلی حاد نباشند با انتی بیوتیک درمان می شوند.
اگر چینچیلای شما از غذا خوردن اجتناب کرده باشد باید او را برای سرم زدن در بیمارستان بستری کنند.
رشد بیش از حد دندان:برای کوتاه کردن دندان ها حیوان باید بیهوش شود.اغلب دامپزشکان از یک سوهان مخصوص برای کوتاه کردن دندان چینچیلا استفاده می کنند. درمان اسهال بستگی به نوع بیماری دارد.اگر بیماری انگلی باشد با قرص های ضد انگلی درمان می شود.اگر بیماری باکتریایی باشد به مرور زمان با انتی بیوتیک و غذایی مناسب (که توسط دامپزشک ارائه خواهد شد) درمان می شود.
گرما زدگی بیماری خطرناکی است و صاحب چینچیلا باید سریعا او را به بیمارستان ببرد. دامپزشکان معمولا از دارو ها و مایعات مختلف برای کم کردن درجه حرارت بدن چینچیلا استفاده می کنند.اگر صاحب چینچیلا در خانه متوجه گرما زدگی او شد باید با دادن اب سرد و گذاشتن کیسه یخ در زیر بغل ,کشاله ران و گردن چینچیلا بدن او را خنک کند و برای بهبودی کامل او را نزد دامپزشک ببرد.
پاسخ با نقل قول بچه خرگوش ها بدون مو به دنیا می ایند.مانند بچه گربه ها ان ها نیز تقریبا ناشنوا و با چشمان بسته به دنیا می ایند.
یک موضوع که ممکن است از مرگ و میر بچه خرگوش ها جلوگیری کند حذف رفتار های خرگوش نر مثل جفتک انداختن و فعالیت زیاد است .او نمی خواهد از عمد به بچه هایش صدمه بزند اما ممکن است با انجام این فعالیت ها بچه هایش را لگد کند.اگر این رفتار ها کاهش یابد احتمال مرگ و میر خرگوش ها کمتر می شود.
پس از زایمان خرگوش ماده.باید هر روز و هر شب بچه خرگوش ها را چک کنید تا مطمئن شوید ان ها سالمند و جایشان امن و گرم است.بر خلاف بقیه حیوانات خرگوش ها به این که بچه هایشان بوی دست انسان هارا بگیرند حساس نیستند و بجه هایشان را به خاطر بوی دست انسان رها نمی کنند.
همیشه بستر و یا خانه خرگوشتان را چک کنید تا مطمئن شوید جای بچه خرگوش ها گرم است.اگر متوجه شدید جای بچه خرگوش ها به اندازه کافی گرم نیست می توانید اب گرم را در یک بطری بریزید و دور ان را با یک پتو یا حوله بپوشانید و در خانه خرگوشتان قرار دهید.
اگر زیر پای خرگوش خود از پوشال استفاده می کنید باید هرروز ان را چک کرده و در صورت لزوم عوض کنید.پوشال کثیف می تواند باعث بیماری خرگوش مادر و مرگ بچه خرگوش ها شود. ممکن است بجه خرگوش ها به خوبی از شیر مادر تغذیه نشوند.
شما باید سینه خرگوش ماده را چک کنید.اگر ان ها گرم و گوشت الود بودند به احتمال زیاد بچه خرگوش ها شیر کافی دارند. گاهی اوغات شیر خرگوش ماده به سختی به بچه ها می رسند و شما باید با تحریک سینه یا توصیه ها و کمک های دامپرشک سرعت رسیدن شیر خرگوش ماده به بچه خرگوش هارا افزایش دهید.
گاهی لازم است برای افزایش شیر خرگوش مادر از یک فرمول (که برای گربه ها نیز استفاده می شود) استفاده کنید.
دامپزشکان و افراد با تجربه در زمینه افزایش شیر خرگوش مادر می توانند شما را راهنمایی کنند. بچه خرگوش ها تا سن 14 روزگی باید در روز 4 الی 6 ساعت شیر بنوشند.
اگر خرگوش مادر نتوانست به نوزادانش شیر بدهند شما باید به ان ها شیر بدهید.خرگوش ها نمی توانند از بطری و شیشه شیر ها(شیشه شیر های بچه انسان)شیر بخورند و شما باید شیر گرم را از طریق سرنگ به ان ها بدهید.بعد از شیر خوردن باید به ارامی شکم ان ها را ماساژ دهید تا تا تحریک شوند و بتوانند مدفوع کنند.
انجام این کارها مقداری سخت و وقت گیر است اما باعث کاهش مرگ و میر نوزادان خرگوش می شود. موهای بچه خرگوش ها حدودا بعد از 3 روز شروع به رشد می کنند و چشمانشان بعد از 10 روز باز می شود و بعد از 4 هفته شروع به خوردن مواد جامد و فعالیت و بازی می کنند.اما باز به شیر مادرشان نیاز دارند.
ان ها برای از شیر گرفتن باید حدود دو ماه(8 هفته)سن داشته باشند.بعد از 2 ماهگی ان ها اماده اند تا خانه خود را ترک کنند و به تنهایی زندگی کنند.
یونجه : همیشه یونجه تازه در اختیار خرگوشتان قرار دهید زیرا یونجه دارای فیبر و پروتئین و مواد مغذی لازم برای خروگوشتان است. بهتر است اگر می خواهید یونجه را به همراه پلت به خرگوشتان بدهید بهتر است از مقدار یونجه ان کم کنید چون ممکن است فیبر و کربوهیدرات غذا بالا برود.
اب و مواد معدنی: همیشه باید اب در اختیار خرگوشتان قرار داشته باشد.اب خرگوش باید هر روز عوض شود و ظرف غذایش نیز هر روز باید تمیز شود چون کثیف بودن اب و ظرف اب خرگوش باعث بروز بیماری می شود. خرگوش ها ویتامین ها و مواد معدنی را از سبزیجات _یونجه_پلت به دست می اورند.هرگز از قرص های ویتامین برای خرگوشتان استفاده نکنید زیرا مصرف ان ها می تواند باعث مسمومیت حاد و بیماری های جدی شود. مدفوع خواری خرگوش ها: ان ها معمولا 4_6 ساعت بعد از غذا خوردن فضولات خود را نیز(مانند دیگر جوندگان) می خورند. شما ممکن است ببینید که خرگوشتان فضولات خود را بلافاصله بعد از خارج شدن از بدن می خورند.خرگوش ها دو نوع مدفوع را دفن می کنند.یک نوع دارای رنگ سبز مانند_بوی قوی تر و شل تر از حد معمول و دیگری سفت و نرمال است. دلیل اینکه خرگوش ها برخی مواقع مدفوع خود را می خورند این است که مقداری از مواد مغذی که از طریق غذا وارد بدنشان شده توسط مدفوع دفع می شود و دلیل اینکه این مواد با مدفوع خرگوش دفع می شود این است که روده خرگوش نمی تواند به خوبی همه مواد مغذی را جذب کند به همین دلیل بقیه ان در مدفوع خرگوش ظاهر می شود. این عادت ممکن است نا خشایند باشد اما انجام این برای خرگوش شما طبیعی و لازم است. هیچ وقت سعی نکنید خرگوش خود را از انجام این کار بازدارید چون ممکن است خرگوش را مجبور به فرار از فقس کنید. پلت مناسب برای خرگوش: پلتی که برای خرگوش خود خریداری می کنید باید دارای حداقل 18%فیبر باشد.مقداری کمی پلت بخرید(چون خیلی زود فاسد می شوند) و ان را در محفظه(شیشه ای) در یخچال برای جلوگیری از خراب شدن و فاسد شدن نگهداری کنید. پلت ها می توانند منابع مواد مغذی باشند اما دارای کربوهیدرات بالا هستند که مصرف بیش از حد ان ها باعث چاقی می شود. توجه:فقط روزی 1 وعده برای خرگوشتان از پلت استفاده کنید.اگر خرگوشتان پلت ها را کامل خورد دوباره ظرف غذایش را پر نکنید زیرا مصرف بیش از حد پلت ها به دلیل داشتن کربوهیدرات زیاد باعث به وجود امدن مشکلات سلامتی و چاقی می شوند بدن خوکچه هندی ها(مانند انسان ها) قادر به تولید مهمترین ویتامین ,یعنی ویتامین ث نیستند و خوکچه هندی ها باید این ویتامین را از غذای خود دریافت کنند. بهترین منابع ویتامین cبرای خوکچه شما سبزیجات و پلت های مخصوص خوکچه هندی هستند. پلت ها دارای مقدار زیادی ویتامین cهستند اما متاسفانه زود فاسد می شوند و برای اینکه بتوانید از زود فاسد شدن پلت ها جلوگیری کنید باید ان ها را در جای تاریک و خنک نگه داری کنید. برخی از صاحبان خوکچه هندی به اب ان ها قرص ها ی ویتامین c اضافه می کند اما خوکچه هندی ها مزه این قرص ها را دوست ندارند و ممکن است از اب خوردن اجتناب کنند.بهترین راه برای این کار استفاده از غذاها و سبزیجاتی است که دارای ویتامین c هستند. یونجه: یونجه مهمترین جز در غذایی خوکچه هندی است و یونجه تازه همیشه باید در دسترس ان ها باشد.یونجه بهترین گزنیه برای خوکچه هندی های در حال رشد است و دارای کلسیم بالایی است و برای خوکچه هندی های باردار نیز بهترین گزینه است. میوه ها و سبزیجات: علاوه بر یونجه و پلت ,شما باید هر روز میوه و سبزیجاتی را در اختیار خوکچه هندی تان قرار بدهید. شما می توامید از سبزیجاتی مثل:کاهو_جعفری_گوجه_برگ شلغم و خیار(اما نه خیلی زیاد )استفاده کنید. توجه:از دادن سبزیجاتی مانند گل کلم_پیاز و سرخس و سبزیجات نشاسته ای مانند سیب زمینی خودداری کنید زیرا می توانند باعث ناراحتی دستگاه گوارش حیوان بشوند. با همستر چگونه رفتار کنیم؟ ۱- سن همستری که می خريد بايد بين ۴ تا ۷ هفته باشد تا بهتر به شما عادت کنند و بتوانيد آنها را بهتر تربيت کنيد. ۲- همستر را در دست بگيريد و آنرا نوازش کنيد و به او عشق بورزيد ! تا خجالتی و کمرو بار نيايد. اگر از محيط جديد می ترسد بهتر است چند روز به او فرصت دهيد تا به محيط جديد عادت کند. ۳- غذا را با دست خود به او بدهيد. غذا را در کف دست خود بگذاريد تا از دستان شما آن را بخورد. ۴- وقتی در حال خوردن غذا است بسيار آرام او را نوازش کنيد. ۵- در حال خوردن غذا دست ديگر خود را به صورت محافظ دور او قرار دهيد [تا احساس امنيت بيشتری بکند - مترجم !!!] 6- او را مدتی در کف دست خود جا به جا کنيد تا ترسش از بين برود. ۷- در حالی که او را در دست خود گرفته ايد به او اجازه بدهيد بيرون را نگاه کند تا بفهمد که در امان است. ۸- يک بادام زمينی يا پسته را در جيب پيراهن يا يقه خود پنهان کنيد و همستر را تشويق کنيد تا از دست و بازوی شما بالا بيايد و آن را پيدا کند . اما توجه داشته باشيد هيچ گاه به زور او را مجبور به انجام اين کار نکنيد. ۹- با همستر روی زمين بنشينيد و تکه ای ميوه مانند سيب را پشت خود پنهان کنيد تا همستر آن را پيدا کند. ۱۰ - همستر از دويدن و بالا رفتن از شما لذت می برد. نکات مهم ۱- با همستر خيلی آرام رفتار کنيد. او را از ارتفاع يا روی مبل و صندلی به روی زمين رها نکنيد. ۲- با او آرام صحبت کنيد . سرش داد نزنيد و در کنار او به آرامی حرکت کنيد تا از شما نترسد. خطرات: ۱- همستر وقتی که وحشت کند با دندان های جلويی خود گاز می گيرد. پس سعی کنيد او را نترسانيد . دندان های چلويی همستر تيز هستند و گاز گرفتن آن ها مانند گاز گرفتن سگ و گربه خطرناک است. ۲- قيل از دست زدن به همستر دستان خود را بشوييد. چون همستر ها بينايی ضعيفی دارند و اگر دست شما بوی غذا بدهد آن را با غذا اشتباه می ند و می خورند! ۴- همستر ها نسبت به سرما خوردگی انسان ها بسيار حساس هستند و بايد از آنها در جای گرم و مناسب نگهداری شوند. - هيچگاه آب فراوان در اختيار آن قرار ندهيد. اين ميتواند باعث مرگ او گردد. - در صورتيكه در جيره غذائي او از سبزي استفاده ميكنيد (مخصوصاٌ در هواي سرد و معتدل) ديگر به آب نيازي ندارد. - در ميان سبزيجات به گشنيز بيش از ديگران علاقه دارد. توجه كنيد كه كاهوي زياد ممكن است باعث اسهال شده و خطرناك است. - ذرت غذايي ارزان و مناسب است. بهتر است مقداري از آن را كمي بپزيد تا نرم شود و پس از خشك كردن به مرور به او بدهيد. شيريني، نمك، چربي زياد و بعضي از ميوه ها ازجمله گوجه فرنگي در جيره غذايي همستر مضراست. - غذاي همستر را تميز كرده و به او بدهيد. هيچگاه از سبزي نشسته و غذاي آلوده استفاده نكنيد. در اينصورت ممكن است آلوده به انگل گردد. - يك روز در ميان محتوي انباري خانه همستر را در كف خانه اش پهن كنيد تا از پوسيدگي و فاسد شدن آن جلوگيري شود. - غذاي همستر را در نوبت هاي متوالي (حداقل 3 بار در شبانه روز) و بمقدار كم به او بدهيد. - چرخ و فلك از بهترين و ضروري ترين تجهيزات در خانه همستر است. بازيگوشي حيوان در واقع يك ورزش و براي سلامتي او بسيار مهم است. - تكه هاي مقوا، چوب نرم، كاغذ مچاله و . . . جهت جويدن را فراموش نكنيد. رشد دندانهاي همستر هيچگاه متوقف نميشود. -تميز كردن آكواريم بصورت جزيي 2 بار در هفته و بصورت كلي هر 2 ماه يكبار انجام گيرد. - چون همستر ادرار خود را در گوشه اي از آكواريم انجام ميدهد نسبت به تعويض خرده چوب مربوط به اين ناحيه (2 بار در هفته) اقدام كنيد. براي اين منظور ميتوانيد يكي از ظروف خالي پنيري را از وسط نصف كنيد تا ابزاري شبيه به بيل مكانيكي بدست آيد و از آن استفاده كنيد. -براي گرفتن همستر به آرامي اقدام كنيد تا استرس و ترس براي او ايجاد نشود. همستري كه بترسد ممكن است در دست شما ادرار كند. براي بلند كردن و در دست گرفتن همستري كه با بوي بدن شما آشنا نيست دقت كنيد حركت آرام همراه با نوازش و دست گرفتن در بالاي سر حيوان براي جلوگيري از سقوط آن لازم است. اين موضوع مخصوصاٌ در مورد بچه ها ضرورت بيشتري دارد. -براي زايمان همستر باردار حداقل 1 هفته براي خانه سازي لازم است لذا قبل از اين خانه او را مستقل كنيد. -ضمن زايمان لازم است شرايط آرامش براي مادر فراهم شود. مكاني بدون سر و صدا و حتي الامكان تاريك مطلوب است. طول مدت زايمان 20 دقيقه تا 1 ساعت طول ميكشد. -هيچگاه در روزهاي نزديك به زايمان و چند روز پس از آن به همستر مادر و فرزندان او دست نزنيد. -جابجا كردن همستر مادر در روزهاي نزديك به زايمان باعث خونريزي و سقط جنين و مرده زايي و يا بچه خواري خواهد شد. -شستشوي همستر پس از مدتي كه با محيط جديد عادت كرد بلامانع است. بدين منظور از آب ولرم ومقدار كمي شامپو بچه استفاده كنيد. مواظب باشيد حيوان زياد نترسد. سپس با حوله نرم و سشوا در فاصله مناسب آنرا خشك كنيد. -نور مستقيم آفتاف بمدت طولاني (بيشتر از چند دقيقه) ميتواند براي همستر خطرناك باشد و در صورت استمرار منجر به مرگ آن گردد. -همستر نسبت به سرماخوردگي و مخصوصاٌ واگير از انسان حساس است. مواظب باشيد خانه او را گرم نگه داريد. -دقت كنيد اگر همستري دعوايي بود آنرا از ديگران جدا كنيد. حمله همستر مادر (پس از زايمان) چنانچه به محدوده همسترهاي ديگر وارد شود بسيار خطرناك و وحشيانه است و چنانچه سريعاٌ خارج نشود ممكن است با دندانهاي خود شكم حيوان مقابل را پاره كند بعد از جفتگیری همستر انتظار می رود که او باردار باشد.در طی این دوره شما باید به خوبی از همسترتان مراقبت کنید.دوران بارداری هستر های سوری معمولا بین 16تا 18 روز است.دوره بارداری همستر های کوتوله بین 18تا 30روز و دوره بارداری همستر های چینی تا 21 روز است. هنگام بارداری همستر تمایل بیشتر به جمع اوری غذا در لانه خود دارد. در هنگام زایمان,میزان تنفس همستر مادر 50%افزایش خواهد یافت.بچه همستر ها با بدنی عاری از مو و چشمانی بسته به دنیا می ایند.بعد از تولد 1 فرزند مادر اول به او شیر می دهد و لانه را تمیز می کند و بچه بعدی را به دنیا می اود. زایمان همستر ها بین 10 تا 30 دقیقه طول می کشد.معمولا در هر همستر(نژاد های مختلف)تعداد بچه همستر ها متفاوت است. همستر های سوری به طور متوسط 8 بچه به دنیا می اورند اما تا 26 بچه نیز می توانند به دنیا بیاورند.همستر های کوتوله بین6 تا 14 بچه به دنیا می اورند. بعد از زایمان,همستر نر و ماده باید از هم جدا شوند.زیرا همستر مادر بلافاصله بعد از زایمان اماده جفتگیری دوباره و بارداری دوباره می شود.اگر بچه همستر های زیادی نمی خواهید باید همستر نر و همستر ماده را از هم جدا کنید. بعد از زایمان همستر مادر بسیار خسته می شود و شما باید غذاهای مقوی و پرتئین داری مانند تخمه,تخم مرغ ابپز,شیر و جوانه گندم به همستر خود بدهید.ظرف اب همستر خود را مرتبا چک کنید.اب کافی و تمیز باید در دسترس همستر مادر باشد. توجه:بعد از زایمان هرگز همستر خود را در دست نگیرید و با نترسانید زیرا همستر عصبی و پرخاشگر می شود و همستر های عصبی معمولا شروع به بچه خواری می کنند برای اینکه بتوانید سلامت چینچیلای خود را تضمین کنید باید برنامه غذایی مناسبی برای او طراحی کنید. پلت ها: شما باید در رژِیم غذایی چینچیلایتان از پلت (مخلوط برخی از دانه ها که برای جوندگان استفاده می شود)استفاده کنید زیرا پلت منبع مواد مغذی و مورد نیاز بدن چینجیلا هستند.شما می توانید روزی 2 قاشق پلت برای چینچیلایتان در نظر بگیرید.لازم نیست مقدار ان را بیشتر کنید.با خوردن دو قاشق از پلت در روز شما می توانید نیاز چینچیلایتان به مواد مغذی را تامین کنید. یونجه: حتما در برنامه غذایی چینچیلای خود از یونجه نیز استفاده کنید.شما باید روزانه یونجه در اختیار چینچیلای خود قرار دهید.بهترین یونجه برای چینچیلاها یونجه ایست که با جو و گندم مخلوط شده باشد.باید مقدار زیادی یونجه به چینچیلایتان بدهید زیرا بونجه دارای مقدار زیادی پروتئین و کلسیم است و از بسیاری بیماری ها و مشکلات سلامتی جلوگیری می کند. سبزیجات: چینچیلاها علاقه زیادی به خوردن سبزیجات دارند.شما می توانید از سبزیجاتی و مانند: جعفری، کلم ، و کدو استفاده کنید.ان ها همچنین علاقه زیادی به خوردن ریحان,هویج و جوانه یونجه دارند. بهتر است برای ظرف غذای چینچیلایتان از ظرف غذای چینی استفاده کنید.زیرا چینچیلا ها به راحتی ظرف های سبک و پلاستیکی را برعکس می کنند.همچنین ان ها علاقه زیادی به جویدن دارند و ممکن است ظرف غذای پلاستیکی خود را نیز بجوند. بیماری ذات الریه: بیماری های باکتریایی در خوکچه هندی بسیار شایع می باشد.ذات الریه باکتری است که در دستگاه تنفسی به وجود می اید.دلیل به وجود امدن ان می تواند استرس خوکچه هندی,تغذیه نا مناسب و نگهداری نادرست باشد.خوکچه هندی که به بیماری ذات الریه مبتلا باشد معمولا به سختی نفس می کشد.ترشحات چشمها و بینین اش بسیار زیاد می شود و تمایلی به غذا خوردن ندارد و بی حال می شود. در صورتی که چنین علائمی مشاهده کردید فورا با دامپزشک تماس بگیرید.این بیماری می تواند به مرگ خوکچه هندی ختم شود. این بیماری با تزریق انتی بیوتیک و استراحت خوکچه هندی برطرف می شود. شپش ها: شپش ها نوعی انگلند که در بدن اکثر حیوانات خانگی وجود دارند و از خون ان ها تغذیه می کنند.وجود شپش در بدن حیواناتی مثل سگ,گربه و خوکچه هندی شایع می باشد.شپش ها می توانند باعث خارش شدید,زخم و عفونت های پوستی شوند.اگر شک کرده اید که خوکچه هندی تان در بدن خود شپش دارد بهتر است از دست زدن به او خودداری کنید و یا بعد از دست زدن به او دست های خود را بشویید زیرا شپش ها می توانند از حیوان به انسان نیز منتقل شود. شپش ها با دارویی خاص و شامپو های مخصوص از بین می روند.برای راهنمایی بیشتر بهتر است با دامپزشک خود تماس بگیرید. در طبیعت ، همستر ها در دالان های عمیقی که در زمین حفر می شود زندگی می کنند که امکان ذخیره مواد غذایی در آنها وجود دارد. همستر ها بندرت به انسان حالت تهاجمی پیدا می کنند وبروزرساني اگر هم چنین رفتاری رخ بدهد ، اغلب بواسطه ایجاد ترس و اعمال خشونت هنگام حمل و گرفتن حیوان است. حتی همستر هایی که در طبیعت به دام می افتند ، اغلب اهلی و رام هستند. همستر در هر حال برای یافتن راه فرار هیچگاه از جویدن قفس دریغ نمی کند. همستر هایی که از قفس خود فرار می کنند ، بر نمی گردند. همستر ها در شب فعالیت بیشتری دارند و از دویدن داخل چرخهای اسباب بازی لذت می برند. در گزارشها اذعان شده است که ماده آبستن می تواند با سرعت 8 کیلومتر در ساعت بدود. همسترهای ماده معمولا به جز چند ساعت طی دوران حرارت جنسی، تحمل حیوان نر را ندارند و به نر تازه وارد حمله ور می شوند. برای حمل و نقل نیز لازم است تا همسترهای نر و ماده را از هم جدا کرد. البته احتمال درگیر شدن دو جنس مخالف ، در صورتی که از بچگی و قبل از سن بلوغ جنسی در کنار هم نگهداری شده باشند به مراتب کمتر است. حیوانات ماده ممکن است با همجنسان خود نیز درگیر شوند اما احتمال جنگ متقابل بین نرها به مراتب کمتر است. همستر ماده، هنگام احساس خطر گاهی نوزادان خود را در جیب های گونه ای خود پنهان می کند و پس از رفع خطر بچه ها را به داخل لانه بر می گرداند؛ در این بین گاهی بچه ها خفه می شوند. از جیب های گونه ای برای جابجا کردن بچه ها ، غذا، مواد سازنده بستر و اشیا نیز استفاده می شود. ممکنست صاحب حیوان متوجه شود که نوزادان همستر گاهی مفقود می شوند و بعد از مدتی دوباره بر می گردند.در واقع مادر به هنگام احساس خطر یا جهت انجام جابجایی، نوزادان خود را داخل جیب های گونه ای خود مخفی نموده است. در این موقع صاحب حیوان بایستی توجه داشته باشد که ممکنست طرز رفتار وی با حیوان خصوصا در دوران پس از بارداری نوعی احساس نا امنی را در حیوان ایجاد می کند.